راستش همیشه این سؤال برایم پیش می آمد که چرا طعم سیب زمینی سرخ شده بیرون با سیب زمینی های خانگی متفاوت است. چرا علیرغم اینکه ما معتقدیم ممکن است بیرون از خانه بهداشت خیلی رعایت نشود ولی طعم آنها بهتر است. ( شاید به دلیل خوشمزگی میکروب باشد!) تا اینکه یک آشپز ماهر راهی را نشانم داد که به آن وسیله می توان طعم دلچسبی از سیب زمینی داشت.

برای این کار بهتر است اول سیب زمینی را بپزیم. احتیاج به پختن خیلی زیاد نیست. آنها نباید له شوند. پس نباید از سیب زمینی های خیلی بزرگ استفاده کرد. چون بعد از پختن، لایه های بیرونی له می شوند و لایه های درونی هنوز سفت و خامند. بعد از اینکه پخته شدند، آنها را خرد می کنیم. بهتر است درشت خردشان کنیم. سپس در ظرف گودی (مثلا شیرجوش) مقداری روغن می ریزیم و اجازه می دهیم داغ شود. سپس قطعات سیب زمینی را در آن می اندازیم. سیب زمینی ها نباید روی هم باشند. همچنین نیازی نیست خیلی آنها را سرخ کنید. در حدی که کمی تغییر رنگ دهند کفایت می کند. من برای سرخ کردن همیشه از شیرجوش کوچکی استفاده می کنم که بتوان با مقدار کمی روغن، مواد را در آن غوطه ور کرد :

بعد از سرخ کردن، می توان به همراه سس، آن را تناول نمود. دقیقاً مزه سیب زمینی های فست فودها را احساس خواهید نمود :

نوش جان، گوارای وجود.