گفته بودم بین رستوران رفتن و غذافروشی رفتن تفاوت زیادی است. آدم غذاخوری که می‌رود هدف رفع گرسنگی است. رستوران که می‌رود غذا خوردن بهانه است.
امروز می‌خواهم راجع به یک رستوران خوب- که به لحاظ غذایی اصلاً جای خوبی نیست- صحبت کنیم.
خیابان ویلا کمی بالاتر از انقلاب رستورانی است به نام پنتری. می‌گویند دومین پیتزا فروشی تهران است( حالا چه اهمیتی دارد؟ برای رستوران مهم است).
محیط ورودی چندان تمیز به نظر نمی‌رسد که نور کم سالن هم بر این احساس دامن می‌زند.
در عوض گارسون‌ها بسیار بسیار مودبند و خوش‌رفتار و البته متخصص در انعام گرفتن( با یکبار رفتن هم متوجه می‌شوید).
تا آن‌جا که یادم هست دوجور غذا دارد. غذاهای نسبتاً فرنگی(استیک، میگو، جوجه تنوری، پیتزا و …) و غذاهای مکزیکی. البته به غیر از پیتزاهایش بقیه به لعنت ابلیس هم نمی‌نمی‌ارزد. البته پیتزاها هم این طور که شنیده‌ام همیشه خوب نیستند. ولی حقیقتاً طعم غذاهایی که در پنتری خوردیم به مراتب مزخرف‌تر از تصوراتمان بود. ولی محیط خوبی دارد؛ گارسون‌های مودب و البته قیمت غذاهایش بسیار بالاتر از کیفیت غذاست اگرچه شاید در کل معقول باشد.
پنتری رستوران خوبی است که غذاهای بدی دارد.
مطالب مرتبط :
]]>