نشاسته : ۲ پیمانه

آب : ۲پیمانه

شکر : ۵/۱ پیمانه

گلاب : نیم پیمانه

گردو : به میزان لازم

کره : ۱۰۰گرم

پودر نارگیل: به میزان لازم

طرز تهیه :

نشاسته را در آب سرد حل می کنیم و از صافی رد می کنیم. سپس ظرف را که بهتر است از جنس تفلون باشد، را روی حرارت می گذاریم. کمی که گرم شد، شکر را به آن اضافه می کنیم. بهتر است دائم آن را هم بزنیم. نشاسته کم کم گلوله می شود. نترسید ! شما همچنان هم بزنید و با پشت قاشق چوبی آن را صاف کنید. سپس گلاب را به آن اضافه کنید و به هم زدن ادامه دهید.

البته از آنچه که در عکس مشاهده می کنید، بیشتر باید هم بزنید. تا زمانی که نشاسته سفت شود. در این مرحله همانطور که در عکس نیز می بینید، ممکن است مقداری از مواد، به اطراف قابلمه چسبیده باشد. نگران نباشید. وقتی که نشاسته سفت شد، کره را به آن بیفزایید. و هم بزنید. این باعث می شود تمام مواد از اطراف ظرف کنده شود. سفتی نشاسته دیگر بستگی به تجربه شما دارد! باید مثل خمیر باشد. بعد از این مرحله، مقداری پودر نارگیل روی یک سینی می ریزیم و مقداری از خمیر را برمی داریم. خمیر نباید به دست بچسبد. سپس آن را روی سینی و پودر نارگیل پهن می کنیم. سپس از یک طرف آن گردوها را می چینیم :

بعد از این، خمیر را لوله می کنیم و می گذاریم کمی خنک شود.

بعد از حدود یک ساعت آن را درون یخچال می گذاریم تا چند ساعت بماند. سپس آنها را برش می زنیم  و درون ظرف مورد نظر می چینیم.

نکته ۱ : در برخی از دستورات طبخ باسلوق، میزان شکر، یا با میزان نشاسته برابر است و یا بیشتر. در صورت تمایل می توانید مقدار شکر را افزایش دهید.

نکته ۲ : در صورت تمایل می توانید از خلال بادام یا خلال پسته نیز در کنار گردوها استفاده نمایید.

نوش جان !

قهوه ترک : یک قاشق غذاخوری سرخالی

آب : یک فنجان

شکر : به اندازه دلخواه

طرز تهیه :

برای درست کردن قهوه ترک، ابتدا باید فنجانها را مشخص کنید. همان فنجانی که (منظور قهوه خوری است) قرار است در آن قهوه خورده شود، به عنوان پیمانه استفاده می شود. اگر برای یک نفر می خواهید درست کنید، یک فنجان آب کافی است. آب را در قهوه جوش می ریزید. سپس یک قاشق غذاخوری سرخالی پودر قهوه اضافه می کنید. اضافه کردن شکر بستگی به ذائقه شما دارد. معمولاً کسانی هم که به قهوه تلخ علاقه دارند، قدری شکر در آن می ریزند.(می توانید قهوه را تلخ درست کنید و بعداً با دراژه های شکلاتی بنوشید.) شکر را اضافه کرده و قهوه جوش را روی حرارت ملایم گاز می گذاریم. قهوه را گاهی هم می زنیم. عده ای معتقدند به محض اینکه جوش آمد، باید آن را خاموش کرد و خورد ! اما به عقیده من، بهتر است بگذاریم قدری غلیظ شود. اینطوری طعم قهوه نیز مطبوع تر است. اگر زود از روی گاز برداریم، مزه آب می دهد ! این دیگر به شما بستگی دارد. بعد از چند بار درست کردن، قلق کار دستتان می آید. معمولاً تا سه بار که جوش می آید، از روی حرارت برمی دارند و هم می زنند و دوباره روی حرارت می گذارند.درضمن وقتی که خواستید قهوه را در فنجان بریزید، آن را دائم هم بزنید. وگرنه شما فنجانها را با آب قهوه پر می کنید در حالی که خود قهوه ته قهوه جوش جا مانده است یا همه آن در فنجان آخر ریخته می شود.

نکته ۱:

اگر قرار است برای تعداد بیشتری قهوه درست کنید، مثلاً ۷ نفر، در قهوه جوش، ۶ فنجان آب بریزید. درست است که مقداری آب تبخیر می شود اما در نظر داشته باشید که شما ۷ قاشق نیز قهوه به آن اضافه می کنید. در نتیجه حجم آن نیز بیشتر می شود.

نکته ۲:

اگر می خواهید قهوه را جهت فال گرفتن درست کنید (دور از جون روشنفکرها ! ) بهتر است در زمان طبخ، مقدار کمی شکر بریزید و بعداز آن نیز اضافه نکنید. زیرا دانه های شکر، ممکن است خوب حل نشوند در نتیجه فال شما دچار اختلال می گردد. پس تلخی قهوه را به سردرگمی سرنوشتتان ترجیح دهید !(توصیه ای بود از یکی از دوستان فالگیر !)