فوق العاده خوشمزه بود. واقعا خوشم اومد. و یه چیزهای خشکی هم (که آلبالو خشکه هم نبود!) توی دمنوش بود. که روی بشقاب زیرش هم ریخته و تو عکس معلومه.
البته اینم بگم که یه آقایی تو بار بود و قهوه هایی که درست میکرد، واقعا حرفه ای بود و شنیدم که ایشون سابقه اش تو کار کافی شاپ زیاده و قبلا کار کرده و کلا شما خودتون متوجه میشید از چیزهایی که درست میکنه. و اونجا بود که دلم خواست قهوه ای هم بخورم ولی خب، خوردن قهوه رو دمنوش آلبالو یه جوریه!!!!!!!! و البته این طلب من که یه بار حتما برم یه قهوه ترک اونجا بخورم.
بعدش که تولد تموم شد، بچه ها بالا رو مرتب کردند و رفتم طبقه بالا. نکته جالب اینجاست که وسایلی که اینجا هست، با همه قدیمی بودنشون، کار می کنند. مثلا این دوربین عکاسی:

مثلا این تلویزیون و دستگاه گرامافون و اون دستگاه تایپ و اتوی ذغالی، همه کار می کنند!!!! و البته یه صندوق قدیمی هم بود که متعلق به سال ۱۹۰۶ بود! از اون گوشه پشت صندلی ها پیداست!

خلاصه که کادر مودب و کاردانی داشت. مدیریتش هم یه آقای جوون بود که خیلی هوای مشتری ها رو داشت. اگه گذرتون به اون حوالی افتاد، حتما یه سر بزنید به کافه صدف!
در ضمن، ته منو، رمز وایفای هم نوشته بودند! حالا پانشید برید اونجا همه برنامه های گوشیتون رو آپدیت کنید!!!!!!!
اینم آدرس:
میدان انقلاب. خیابان ۱۲ فروردین. بین وحیدنظری و روانمهر. پ ۲۷۰

مطالب مرتبط :

اولین پیتزا فروشی تهران – پیتزا داوود