این روزها دیگه آخرهای عمر آلبالوئه. آلبالوها خیلی رسیده شده اند و دیگه نمی شه باهاشون مربا درست کرد. خیلی بهتره که همه میوه ها به صورت تازه مصرف بشن. ولی خب، همه فصلها که آلبالو نیست. پس باید به فکر اون روزها بود.

آلبالوها رو بعد از شستن می ذاریم آبش بره و می ذاریم توی کیسه فریزر و می ذاریم توی فریزر. اونوقت زمستون، مثلا شب یلدا می ریم سراغش و عاشق این عاقبت اندیشی خودمون می شیم.

پنج شش دقیقه که بیرون باشه، کم کم یخش باز می شه و مزه اش بهتر:

الآن که جیک جیک مستون مونه، بهتره فکر زمستون مون باشه!

نوش جان؛ گوارای وجود!

مواد لازم :

شیر : یک لیوان

نشاسته : یک قاشق چایخوری

شکر : یک قاشق چایخوری

طرز تهیه :

شیر رو توی ظرف می ریزیم و می ذاریم روی حرارت ملایم. نشاسته و شکر رو بهش اضافه می کنیم و همین طور که ظرف روی حرارته، هم می زنیم. یه کم که غلیظ شد، کافیه. کسی که سرفه می کنه، اینو به صورت گرم قاشق قاشق بخوره.

خدا همه مریض ها رو شفا بده !

پست مرتبط :

عسل در شلغم

این دونات ها را می توانید از فروشگاهی به نام دونات واقع درخیابان ولیعصر ،روبروی پارک ملت، مجتمع جام جم تهیه کنید. پارسال که قیمت دوناتهای کرم دار ۶۰۰ تومان و معمولی ۵۰۰ تومان بود. امسال شاید گرون کرده باشه. اگه بخواید می تونید همون جا با چای و یا قهوه نوش جان کنید. ببخشید یکی دوتاش کمه، بچه ها طاقت نیاوردن!

منبع: حمید حقایق

این سایت تاریخچه کامل این فروشگاه رو نوشته ، خوندنیه !

اگرم تا حالا نرفتید، مطئمنم با خوندن این مقاله انگیزه لازم رو پیدا می کنید.

«…

در فروشگاه خسروی … شما حق انتخاب دارید تا از بین پیراشکی‌های متفاوت یکی را به دلخواه ذائقه انتخاب و نوش جان کنید: پیراشکی کرمدار، مربایی، کلم، سیب زمینی، ژامبون، گوشت، مخصوص و پیتزایی! که در طول زمان با تغییر ذائقه مشتریانش متنوع شده است. اما ظاهر مغازه سال‌هاست که تغییر نکرده است مهتابی‌های سقف بلند و همان ویترین ساده که با چند بسته قهوه و کافی میت و شکلات‌های اطلسی سال‌های کودکی‌مان تزیین شده است. انتخاب پیراشکی کار سختی هم نیست ولی به نظر من پیراشکی یعنی کرمدار.

داخل که می‌شوی صندلی‌های بلند در کنار پیشخوان به تو خوش آمد می‌گویند و در حالی که مشغول خوردن پیراشکی و نوشیدنی — از انواع آب‌میوه و قهوه — هستید می‌توانید بریده‌های روزنامه‌هایی که در مورد این مکان به چاپ رسیده و مغازه‌دار هم با ذوق آن را در قاب چوبی قرار داده تماشا کنید. در قاب‌هایی مشابه تصاویری از میدان شهرداری رشت و تهران دهه چهل هم دیده می‌شود.

…»

البته در مورد اونجای مقاله که گفته: «اما در این خیابان برخلاف دیگر نقاط شهر حق انتخاب متنوعی برای رفع گرسنگی نداری …» گمونم نگارنده با رضا لقمه تو سی تیر آشنائی نداشته، که حتماً علیرضا بعدا تو همین وبلاگ معرفیش می کنه.