چند وقت پیش در مورد ماست و خیار و سبزی و  آب دوغ خیار مقاله هایی داشتیم.

اگه به این غذا ها، سبزی های معطر یا چاشنی های مناسب اضافه کنید خیلی طعم و بوی خوبی میگره . یه چاشنی دیدم بنام چاشنی ماست و خیار از محصولات شرکت همیشک. برام جالب بود که این چیه؟ خریدمش . قیمتش ۱۴۰۰ تومن بود ( البته شاید دوباره به ما انداختن ). به نظرم یه کم گرونه.

چیزی که ازش فهمیدم ترکیبی از انواع سبزیجات معطر ، نمک، فلفل، سیره ( روشم نوشته ۱۰۰ درصد طبیعی )

طریقه مصرفشم ساده است. باید ۱۰ دقیقه قبل از مصرف به ماست و خیارمون اضافه کنیم.

و اما نتیجه اخلاقی داستان :

بعد از اضافه کردن به ماست و خیار طعم خوبی به اون اضافه کرد. خوشم اومد.

بیخود نیست که یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید: در میان میوه‌ها، شاه انگور است و سلطان خربزه؛

چرا که خربزه دارای خواص درمانی فراوانی است که شاید خیلی از ما آنها را ندانیم. این میوه تابستانی دارای ویتامین‌های آ، سی و دی فراوان است به همین دلیل در ترمیم و تجدید سلول‌های بدن نقش دارد. خربزه با داشتن خاصیت ادرارآور بودن در بیماری‌های سنگ کلیه و مثانه مفید است و به علت دارا بودن خاصیت ملین، برای معالجه یبوست تجویز می‌شود.

اگر گوشت خربزه را له کنید و به صورت مرهم روی سوختگی‌های سطحی پوست بدن بگذارید، آن را معالجه خواهد کرد.
تخم خربزه بو داده طبیعت گرم دارد و برای سرفه حاد، درد سینه و حلق و تب‌های شدید مفید است.
این میوه موجب افزایش شیر در زنان شیرده می‌شود و میل جنسی را هم افزایش می‌دهد.
خربزه برای اشخاص مبتلا به سل ریوی و کم‌خونی مفید است.
رنگ چهره را روشن می‌کند و بیماری استسقاء (احساس تشنگی دائمی) را درمان می‌کند.
خوردن ۸ گرم دمکرده پوست خشک شده خربزه، سنگ مثانه را دفع می‌کند.
احتیاط لازم در مصرف خربزه‌
مصرف زیاد خربزه باعث نفخ می‌شود، در نتیجه در ناحیه معده و روده ایجاد درد می‌کند.
باید خربزه را بعد از غذا مصرف کرد، زیرا در غیر این صورت تولید اسهال و ورم روده می‌کند.
خوردن خربزه کال در کسانی که معده ضعیف دارند، تولید اسهال می‌کند. همچنین خلط را می‌افزاید و برای سینه درد و سرماخوردگی مضر است.

برای اطلاعات بیشتر مطالب زیر رو هم بخونید.

• http://fa.wikipedia.org
• http://www.tebyan.net

منبع عکس : http://imgshuck.com/images/jiii.jpg

درخت کاکائو در منطقه حائل بین عرض جغرافیائی ۱۰ تا ۲۰ درجه در شمال و جنوب خط استوا می روید. گاه به این منطقه کمربند کاکائوئی نیز گفته می شود. درخت کاکائو اغلب زیر سایه درختان بزرگتر رشد می کند. بلندای این درخت به ۱۲ متر می رسد و میوه هایش نیز حدوداً ۳۰ سانتی متر طول دارند. رنگ میوه ممکن است زرد مایل به قهوه ای یا ارغوانی باشد. هر میوه بین ۲۰ تا ۴۰ دانه دارد که داخل یک بافت گوشتی صورتی ترش و شیرین کنار هم قرار می گیرند.

امروزه در بسیار از نقاط دنیا درخت کاکائو کشت داده می شود، اما عمده ترین تولیدکنندگان کاکائو در جهان ساحل عاج، غنا، اندونزی، نیجریه، برزیل، کامرون، اکوادور، جمهوری دومنیکن و پاپوآ گینه نو هستند. برخی دیگر کشورهای تولید کننده در مقیاس کوچکتر عبارتند از ماداداسگار، مالزی، مکزیک، برخی از کشورهای جزیره ای حوزه کارائیب مثل گرانادا و کوبا و بالاخره تعدادی از جزایر اقیانوس آرام مثل ساموآ.

از میان انواع درختان کاکائو چهارگونه بیش از دیگر گونه ها کشت می شوند: Criollo، Forastero، Trinitario و Nacional. درخت Criollo که در اصل متعلق به مکزیک و آمریکای مرکزی است محصول بسیاری مرغوبی به بار می آورد و بیشتر در مناطق مرکزی و جنوبی آمریکا کشت می شود. محصول Criollo بالنسبه کم است و خود دارای زیرگونه های متنوعی است.

Forastero بیشتر در آفریقا کشت می شود اما در آمریکای مرکزی و جنوبی نیز یافت می شود. تقریباً ۸۰ درصد از کل کاکائوی مصرفی جهان از این گونه تامین می شود. درخت Forastero در مقایسه با دیگر گونه ها سریعتر رشد می کند و محصول بیشتری نیز می دهد.

Trinitario از لحاظ جایگاه تقریباً بین دو گونه Forastero و Criollo قرار می گیرد. این گونه که بیشتر در آمریکای مرکزی و جنوبی و در آسیا عمل می آید از یک سو عطر و بوی خود را از Criollo و مقاومت در برابر بیماریهای گیاهی و محصول فراوان را از Forastero گرفته است.

و در نهایت Nacional که بیشتر در غرب سلسله جبال آند در آمریکای جنوبی کشت می شود، بسیار در برابر بیماریهای گیاهی و شرایط محیطی آسیب پذیر است اما عطر منحصر به فرد و فوق العاده ای دارد.

باید دانست که عطر دانه های کاکائو نه تنها به نژاد و گونه درخت بلکه به خاک، دما، میزان رطوبت و شرایط آب و هوایی نیز بستگی دارد. به همین دلیل شکلاتهایی وجود دارند که تنها با دانه های کاکائوی یک منطقه خاص ساخته می شوند. از سوی دیگر بسیاری از شکلاتها از کاکائوی ارزان قیمت تری ساخته می شوند که ترکیبی از محصولات نقاط مختلف دنیا و گونه های مختلف می باشد.

تاریخچه

شکلات در آمریکای قبل از کریسف کلمب کشف شد. اولین نشانه های استفاده بشر از کاکائو در آثار به جا مانده از تمدن مایا، متعلق به قرن هفتم میلادی، به دست آمده است. مایاها از دانه های کاکائو، یک نوشیدنی تلخ تهیه می کردند که در مراسم مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت و آنرا Chacau haa یا Xocoatl می خواندند. بعد از اضمحلال امپراتوری مایا، کشت  کاکائو توسط تولتکها^۱ ادامه یافت. تولتکها درخت کاکائو را درخت بهشتی می خواندند. دانه های کاکائو در سرتاسر آمریکای مرکز به عنوان واحد پول استفاده می شدند. در امپراتوری آزتک نیز به کاکائو اهمیت زیادی داده می شد. آزتکها عقیده داشتند که کاکائو به انسان نیرو و فراست می بخشد.

کاکائو برای اولین بار توسط کریستف کلمب به اروپا رفت ولی در آن زمان زیاد مورد توجه واقع نشد. وقتی سالها بعد (۱۵۱۹) هرنان کورتز در ساحل تبسکوی مکزیک پیاده شد، امپراتور موکتزوما^۲ گمان برد که وی همان خداوند اساطیری کتسالکوایتل^۳ است که بازگشتش از سوی دریا را پیشتر پیشگویان نوید داده بودند. موکتزوما از کورتز استقبال کرده و با یک نوشیدنی تلخ تهیه شده از کاکائو به نام شکلات از کورتز و یارانش استقبال نمود. کورتز اگرچه امپراتوری آزتک را برانداخت، اما دستور تهیه شکلاتی که وی به همراه مقداری دانه کاکائو با خود به اسپانیا برد، وقتی کمی بعد با شکر و وانیل همراه شد، توانست تمام اروپا را تسخیر کند.

ارزش غذائی

در تحقیقات مختلف به عمل آمده در ارتباط با سلامت غذائی، کاکائو و شکلات در موارد متعدد مفید د
انسته شده اند. کاکائو مقدار زیادی آنتی اکسیدان دارد. کاکائو ممکن است یکی از عوامل پائین نگه داشته شدن فشار خون باشد. کاکائو باعث کاهش احتمال لخته شدن خون و انسداد رگها می شود که به نوبه خود باعث می گردد احتمال بروز سکته قلبی کاهش یابد. هرچه شکلات رنگ تیره تری داشته باشد و از کاکائوی تخلیص شده تری استفاده شده باشد، مزایای آن نیز بیشتر است.

• حدوداً ۵۰ درصد از دانه های کاکائو از چربی تشکیل شده است که بیشتر شامل دو اسید چرب اشباع شده موسوم به اسید پالمیتیک^۴ و اسید استئارییک^۵ و یک اسید اشباع نشده مونو موسوم به اسید اُلیک^۶ می باشد. چربی کاکائو به خودی خود باعث افزایش کلسترول خون نمی شود. اما وقتی به کاکائو شیر یا دیگر چربیها اضافه شود، این چربی اضافی ممکن است اثر منفی بر سطح کلسترول خون داشته باشد. قسمت عمده این چربی در پروسه خشک کردن و آسیاب کردن دانه های کاکائو، گرفته می شود. پودر کاکائو بین ۱۰% تا حداکثر ۲۵% چربی دارد.
• دانه های کاکائو دارای مقدار زیادی کربوهیدرات می باشند. بیشتر این کربوهیدرات به صورت نشاسته، فیبر محلول و غیر محلول است. تنها بخش اندکی از این کربوهیدرات به صورت قند ساده است، لذا در حین ساخت شکلات شکر به کاکائو اضافه می شود.
• دانه های کاکائو دارای مقدار زیادی پلی فنول می باشند که دارای خواص آنتی اکسیدان است و برای سلامتی مفید می باشد.
• دانه های کاکائو دارای مقدار بسیار کمی، به مراتب کمتر از قهوه و چای، کافئین هستند.
• تئوبرومین^۷ یک آلکالوئید تلخ (همچون کافئین) است که کمی مدر است و باعث تحریک دستگاه دفع ادرار می شود. لازم به ذکر است که تئوبرومین می تواند برای حیوانات خانگی همچون گربه ها، طوطی ها و سگ ها خطرناک باشد^۸.
• کاکائو دارای مقداری ویتامین A، ویتامین B1، ویتامین B2، ویتامین B3، ویتامین C و ویتامین E است.
• کاکائو مقدار زیادی مواد معدنی شامل منیزیم، کلسیم، آهن، روی، مس، پتاسیم و منگنز نیز دارد.

دستور هات چاکلت را از عسل و شکر بخوانید.

 ¹– Toltecs

^۲– Moctezuma

^۳– Quetzalcoatl

^۴– Palmitic Acid

^۵– Stearic Acid

^۶– Oleic Acid

^۷– Theobromine

^۸– اینجا را ببینید

منبع: سایت cacaoweb

تاریخچه

بیشتر گیاهشناسا عقیده دارن که اصل سیب زمینی از کوههای آند (رشته کوههای آند تو آمریکای جنوبیه) اومده و اولین بارم آدما حدود ۷۰۰۰ سال پیش تو پرو کاشتنش. مردم امپراتوری اینکا از لحاظ غذایی کاملاً به دو محصول ذرت و سیب زمینی وابسته بودن. اونا روشهای آیش بندی و زراعت دوره ای خاصی داشتن که نذارن خاک فقیر شه و همیشه بهشون محصول خوبی بده. اروپائیا سالها بعد تو قرن شونزدهم از طریق اسپانیائیا با سیب زمینی آشنا شدن. اسپانیائیا امپراتوری اینکا رو ساقط کردن و به جاش استارت امپراتوری سیب زمینی رو زدن. سیب زمینی خیلی زود تو اروپا و کشورهای دیگه مثل هند پخش شد. تو قرن نوزدهم مردم اینقدر به سیب زمینی وابسته شده بودن که تو سال ۱۸۴۹ انتشار یه بیماری گیاهی تو محصول سیب زمینی باعث قحطی و مرگ یک چهارم جمعیت ایرلند شد^۱. الان دیگه سیب زمینی تقریباً تو تمام دنیا پخش شده و بعد از ذرت، گندم و برنج به عنوان چهارمین محصول غذایی مهم دنیا شناخته شده.

گیاه سیب زمینی

گیاه سیب زمینی یه گیاه بوته ایه که تا حداکثر ۱ متر ارتفاع می گیره و گلهای زرد و گاهی بنفش میده. قسمت مغذی گیاه یه غده های زیرزمینی سرشار از نشاسته است که به ریشه های گیاه متصلن. تکثیر سیب زمینی از دو روش ممکنه. روش اول مثل بقیه گیاها از طریق باروری گل و کشت دونه است و روش دوم تکثیر از طریق جوانه های روی غده است که بهشون چشم هم می گن. هر تیکه سیب زمینی که روش یکی دوتا چشم داشته باشه رو می شه، سبز کرد و یه بوته سیب زمینی کامل به دست آورد. سیب زمینی تنوع زیادی داره. بیشتر از هزار گونه سیب زمینی شناخته شده که از لحاظ اندازه، شکل ظاهری، رنگ پوست، رنگ گوشت و طعم با هم فرق دارن.

ارزش غذایی

سیب زمینی رو بیشتر مردم به عنوان یه منبع مهم کربوهیدرات و نشاسته می شناسن. اما جالبه که بدونین یه مقداری از کربوهیدرات سیب زمینی از نوع کربوهیدراتیه که جهاز هاضمه ما انسانا قادر به هضمش نیس و عملاً مثل فیبر عمل می کنه. سیب زمینی کلیم ویتامین و مواد معدنی داره. یه سیب زمینی معمولی ۲۷ میلی گرم ویتامین ث، ۶۲۰ میلی گرم پتاسیم، ۲ دهم میلی گرم ویتامین ب ۶، و یه مقداریم تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، فسفر، آهن، روی و منیزیم داره. روش طبخ سیب زمینی تاثیر زیادی رو ارزش غذائیش داره. مثلاً اگه سیب زمینی بعد از پخت، سرد بشه درصد کربوهیدرات غیرقابل هضمش از ۷ درصد به ۱۳ درصد می رسه. یه نکته دیگه اینکه اون قسمتی از گوشت سیب زمینی که درست زیر پوسته، ارزش غذایی زیادی داره واسه همینم بهتره سیب زمینی رو با پوست بپزید یا بخارپز کنید. آخرین مطلب اونکه سعی کنید حتی المقدور سیب زمینی رو ذخیره نکنید و اونو تازه بخرید و مصرف کنید.

^۱– نک به wikipedia.

منبع متن: سایت wikipedia

منبع عکس: ih3.ggpht.com

توجه! راستی فردا (جمعه ۳۱ خرداد) موسسه خیریه محک با همکاری کمیساریای عالی پناهندگان بازار سیب زمینی رو در محل بیمارستان فوق تخصصی سرطان محک برای کمک به کودکان مبتلا به سرطان برگزار می کنه. این بازار که تمام منافعش به کودکان مبتلا به سرطان تحت حمایت محک اختصاص داره فردا از ساعت ۱۱ صبح تا ۸ شب برقراره. آدرس: ابتدای اتوبان ارتش (جاده لشکرک)، سه راه ازگل، بلوار اوشان، بلوار جنت، بلوار محک، بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان محک.

منبع خبر: ایسکانیوز

سالاد کرفس و سیب زمینی

مواد مورد نیاز:

• کرفس: دو شاخه
• سیب زمینی متوسط: دو عدد
• پیاز: یک عدد
• تخم مرغ: دو عدد
• یک فنجان سس مایونز
• دو قاشق غذا خوری سرکه
• دو قاشق غذا خوری روغن زیتون

سیب زمینی را ۱۵ دقیقه تو آب جوش بپزید تا مغز پخت بشه بعد بذارید سرد بشه و بعدشم به صورت مکعبهای کوچیک ببرید. تخم مرغ ها رو هم بپزید و بعد رو سیب زمینی رنده کنید. ساقه های کرفس رو با برگهاش به صورت عرضی برشهای نزدیک بزنید. پیاز رو هم ریز ریز کنید. بعد سس، سرکه و روغن زیتون رو با نصف قاشق چایخوری نمک و کمی فلفل رو مواد بریزید و کمی هم بزنید و بذاریدش تو یخچال. برای آرایش سالاد می تونید از کمی جعفری و هویج استفاده کنید.

سوپ کرفس و سیب زمینی

مواد مورد نیاز:

• کرفس: دو شاخه
• سیب زمینی متوسط: یک عدد
• پیاز: یک عدد
• شیر: دو لیوان
• آرد گندم یا برنج: ۲ قاشق

سیب زمینی رو به شکل مکعبهای کوچک تکه تکه کنید. کرفس رو هم با برگهاش به صورت عرضی برش بدید. پیاز رو هم ریز ریز کنید و با تیکه های سیب زمینی و کرفس تو دو لیوان آب همراه مقداری نمک و فلفل و تخم گشنیز سابیده بذارید یه نیم ساعت رو شعله کم بپزه تا سیب زمینی و کرفس نرم بشه. آرد رو با شیر مخلوط کنید و به سوپتون اضافه کنید. آروم هم بزنید تا دوباره شروع به جوشیدن کنه. روی سوپ رو می تونید با کمی جعفری تزئین کنید.

منابع: سایت whfoods، recipesource و about.com

طراوت و شادابی تربچه نقلیا به حدّی وسوسه کننده است که آدم خیلی راحت می تونه درک کنه که واسه چی پیتر رابیت^۲ خطر شلیک اسلحه آقای مک گرگور رو به قیمت چند گاز هول هولکی به جون خرید. تربچه رو خیلی راحت می شه سبز کرد، حتی تو گلدون. اگه یه وقت بخواید به بچه هاتون یا یه دوست بقبولونید که پرورش گل و گیاه بیشتر یه تفریحه تا یه شغل، بهترین انتخاب واسه شروع همین تربچه است. بذر رو روی خاک نرم گلدون بپاشید. کف گلدون رو قبلاً باید برای خروج آب اضافی سوراخ کرده باشید. همینا کافیه تا چند هفته بعد اولین محصول تربچه های قرمز رو برداشت کنید.

واسه اونایی که می خوان چیزای جدید رو تست کنن، تربچه های سفید، سیاه، ارغوانی و زرد هم هست اما معمولاً ما تربچه های دوکی شکل یا تربچه های گرد و قرمز رو بیشتر دوست داریم. من Cherry-Belle رو با اون رنگ سرخ درخشانش توصیه می کنم، چون هم زودتر عمل می یاد و هم اگه تو خاک بمونه، دیرتر پیر و پوک می شه. هر دو هفته یه بار یکی دو ردیف بذر رو تو خاک بکارید تا تامین مصرف تربچه نقلی بهار و تابستونتون تضمین بشه. تربچه تازه خیلی اشتها آوره. با اون گوشت ترد و طعم تندش، طعم دهن رو تازه و اشتها رو تحریک می کنه. من پیشنهاد می کنم به این روش (که بهش می گن صبحانه فرانسوی) عمل کنید: کره رو روی تربچه بمالید و تربچه رو آروم به یه کپّه نمک آشپزخونه بزنید تا یه کم نمک به خودش بگیره. حالا تربچه آماده خوردنه!

من تربچه رو همون طوری که هست دوست دارم، اما اگه آدم محصول زیادی برداشت کنه، کم کم به فکر می افته که دنبال روشهای مصرف دیگه ای بگرده. اگه یه غذای پرمایه مثل ریله^۳ یا پاته جیگر مرغ^۴ درست می کنید، چند تا تربچه نقلی هم می تونید به عنوان یک مکمل خوب بهش اضافه کنید. حقیقتش ایده بدی نیست اگه همیشه به غذاهای پر ملات و پر از گوشت چرب و چیلی، چه سرد و چه گرم، یه چندتا تربچه هم اضافه کنید.

برگها رو فراموش نکنید حتی اگه مثل ترتیزک تند و تیز باشن. اگه خودتون تربچه پرورش می دید یا از یه جایی می تونید تربچه تازه تهیه کنید، از برگ تربچه تازه برای تند و تیز کردن سوپ و سالاد می شه استفاده کرد. از برگ ترچه می تونید یه غذای سریع تو ماهیتابه درست کنید. یه کم تربچه به همون مقدار اسفناج و سبزیجات بهاری دیگه بریزید تو ماهیتابه، اگه دوست داشتید کمی سیر، زنجیبیل و به اندازه سر قاشق فلفل قرمز اضافه کنید. معجونی که درست می شه می تونه به عنوان سوخت موشک هم ازش استفاده کرد.

ساندویچ تربچه

یک نهار سریع و عالیه یا می تونید ساندویچای کوچیکتری درست کنید و به عنوان نیم چاشت میل کنید.

مواد اولیه:

• ۱۵۰ گرم تربچه
• ۲۰۰ گرم پنیر خامه ای
• ۱ و نیم قاشق غذا خوری جعفری خرد شده
• ۱ قاشق غذاخوری پیازچه خرد شده
• ۱ قاشق غذا خوری آب لیمو
• نمک آشپزخانه
• فلفل سیاه سائیده
• چند اسلایس نان جو سبوس دار مرغوب

تمام تربچه ها، به جز چهار تاشون، رو روی تخته کار، خرد و مخلوط کنید. با استفاده از کاغذ خشک کن کمی از رطوبت اضافی رو بگیرید. تو یه ظرف دیگه پنیر، سبزیجات و آب لیمو رو مخلوط کنید و تربچه خرد شده رو هم بهش اضافه کنید. اگه لازمه کمی ادویه هم بزنید. مواد رو روی سطح نانها بمالید. باقی تربچه ها رو به ورقه های نازک برش بزنید و روی ساندویچ رو باهاش تزئین کنید. یه کم دیگه نمک بزنید و همنوطوری تازه مصرف کنید.

ساندویچ تربچه جای بازی زیاد داره. مثلاً اگه پنیر خامه ای نداشتید، رو نون کره بمالید و با برگ سیر سبز و برشهای تربچه میل کنید. یک جور دیگه ش با کنسرو ماهی تُنه.

سس تربچه

اینو می شه با نون خورد یا مثل یه سُس با مرغ بریان یا گوشت باربکیو مصرف کرد.

مواد اولیه:

• ۲۰۰ گرم ماست
• ۸ عدد تربچه که کاملاً خرد شده
• ۲ عدد پیاز تبریز کاملاً خرد شده
• ۱ قاشق غذاخوری آب لیمو
• ۳ قاشق غذاخوری گشنیز آنهم کاملاً خرد شده
• نیم قاشق غذاخوری تخم گشنیز
• نیم قاشق زیره سبز
• نمک و فلفل سیاه

تو یه ظرف کوچیک، ماست، تربچه ها، پیاز، آب لیمو و گشنیز خرد شده رو مخلوط می کنیم. یه ماهیتابه رو می ذاریم رو شعله متوسط داغ شه، بعد تخم گشنیز و زیره رو می ریزیم توش و چرخ می دیم تا عطرش بلند بشه. بعد اونا رو با هاون پودر می کنیم. حالا نصفی از تخم گشنیز و زیره پودر شده رو به همراه نمک و فلفل به ماستمون اضافه می کنیم و ازش می چشیم و اینکار رو اینقدر ادامه می دیم تا طعم و عطرش مطلوب بشه!

تربچه و سالاد نعناع

من این سالاد نشاط آور رو از دان استوینز که از آشپزای River Cottage هستش، یاد گرفتم.

مواد لازم برای ۲ نفر:

• ۱۰ تا تربچه به همراه برگهاشون
• ۱ سیب کوچیک
• آب نصف یک لیمو
• ۱ قاشق غذا خوری روغن آفتاب گردان
• نمک و فلفل
• ۱۲ برگ نعناع خرد شده

برگهای خوب تربچه ها رو جدا کنید و کنار بذارید. تربچه ها رو به ۱۰ تیکه برش بدید. سیب رو چهار قاچ کنید و هسته ش رو دور بریزید. بعد هر قاچ رو به ۱۰ تیکه برش بدید. تو یه ظرف لیمو، روغن و کمی نمک و فلفل رو مخلوط کنید. تربچه ها، برگاشون و سیبها
رو هم اضافه کنید. نعناع خرد شده رو روش بپاشید و مصرف کنید.

^۱– عنوان مقاله یعنی “نُقلی و تند و تیز” ترجمه عبارت Pinky and Perky است که به عنوان تیتر مقاله انتخاب شده بود. Pinky and Perky در زبان انگلیسی یادآور نام یک مجموعه تلویزیونی عروسکی است که از سال ۱۹۵۷ در شبکه BBC ساخته می شد که با نمایشات کمیک و آوازخوانی همراه بود. شخصیتهای این مجموعه دو خوک عروسکی دوقلو بودند که یکی لباس آبی رنگ و دیگری لباس قرمز پوشیده بود.

نک. به سایت wikipedia

^۲– شخصیت اصلی سری داستانهای کودکان که اولین بار توسط بئاتریس پاتر (قسمتی از زندگی خانم پاتر در قالب یک فیلم سینمایی به همین نام از آنتن تلویزیون خودمون پخش شده است) طراحی شد.

در این داستانها، پیتر رابیت که معمولاً کت آبی پوشیده و کفشهای چوبی به پا می کند، یک بچه خرگوش شیطان است که ماجراهایی را (گاه به تنهای و گاه به همراه بچه خرگوش دیگری به نام بنیامین) می آفریند. آقای مک گرگور (که نامش یادآور علاقه خانم پاتر به چشم اندازهای زیبای ییلاق اسکاتلند است) یک مزرعه دار است که ناخنکهای پیتر رابیت به سبزیجات وی معمولاً محور داستانها است.

نک. به سایت wikipedia

^۳– غذایی شبیه به پاته برای دستور طبخ و توضیحات بیشتر نک. به سایت wikipedia

^۴– دستور طبخ را می توانید از کتاب مستطاب آشپزی تالیف نجف دریابندری، دوره دو جلدی، نشر کارنامه، صفحه ۱۴۲۵، جلد دوم بخونید.

منبع: عیناً از سایت روزنامه گاردین ترجمه شده است.

پونه کوهی از گیاهانی است که در دره ها و تفرجگاههای ییلاقی شمالی تهران از دارآباد گرفته تا گلاب دره، دربند، درکه، کَن و دیزین به صورت وحشی در کنار جویهای آب و در مجاورت بوته های گزنه و … می روید. مرغوبترین نوع پونه وحشی در کنار چشمه ها و آب ذوب شده برفها می روید و بهترین فصل برای چیدن پونه وحشی اوایل فروردین تا اواسط اردیبهشت است. پونه کوهی دوست دارد ساقه در آب و رو به سمت آفتاب داشته باشد.

پونه کوهی بسیار مُعطّر و سرشار از یُد و مواد معدنی است. پونه وحشی را می توان به صورت خام به عنوان سبزی خوردن یا در سالاد مصرف کرد. بعضی کوهنوردان از چند عدد برگ پونه تازه در طبخ چای استفاده می کنند. پونه کوهی را می توان پس از خرد کردن به همراه چند عدد تخم مرغ و کمی آرد برای طبخ کوکو سبزی نیز مورد استفاده قرار داد.

لینکهای مرتبط:

• گیاه نعناع در سایت رشد
• سایت Plantzafrica 

^۱– Mentha longifolia

^۲– Mentha