خورش ها – میزغذا

مرغ ترش به شکل میزغذا

سعیده — Sat, 15 Jun 2013 12:45:00 +0000

رفتم خونۀ یکی از اقوام یه غذای شمالی درست کرده بود اینقدر خوشمزه بود طرز پختش رو پرسیدم اما نمیدونم چرا وقتی داشت توضیح میداد گوش نکردم به خواهرم گفتم تو گوش کن اونم گوش کرد به پای پخت و پز که رسید گفت یادم نیست فقط یه کمی از موادش یادمه منم همونهایی رو که یادمون بود رو درست کردیم شد همینی که الان میبینین.

مواد لازم :

کتف مرغ : نیم کیلو

پیاز : یک عدد

رب انار شیرین : سه قاشق غذاخوری

گردوی خرد شده : نصف استکان

زردچوبه و زعفران : نصف قاشق چایخوری

نمک : مقداری

آبلیمو : یک قاشق

آب : نصف لیوان

طرز تهیه :

پیاز داغ درست میکنیم ، زردچوبه را در پیاز تفت میدهیم ، کتف مرغ را بعد از اینکه خوب شستید به پیاز داغ اضافه میکنید و خوب تفت میدهید زعفران را که از قبل دم کشیده داخل ماهی تابه میریزید ، رب انار به همراه گردوها و نمک و آبلیمو و نصف لیوان آب را اضافه کرده. بعد از اینکه یه کمی جوشید و رب انار در مواد حل شد شعله گاز را کم میکنید تا اینکه غذای شما خوب جا بیافتد . این غذا را میتوانید به همراه برنج یا بدون برنج میل نمائید . یک بار امتحان کنید برای مهمونی هایی که مجلل هستند یکی از غذاهایتان اگر این مرغ ترش باشد حتما به میزتان زیبانی می بخشد و همه از شما بابت این آشپزی منحصر به فرد تجلیل میکنند.

شوخی کردم ولی خوشمزه میشه. امتحان کنید.

بچه ها ببخشید عکسش کیفیت نداره خیلی سرم شلوغ بود وقتی این عکس رو مینداختم

خورش کنگر

سورملینا — Sun, 05 Jun 2011 20:38:00 +0000

بهاره و فصل کنگر. می شه یه خورش خوشمزه باهاش درست کرد که اتفاقا خیلی هم خاصیت داره.

مواد لازم:

کنگر

لپه

رب

گوشت خورشتی

غوره و آبغوره

طرز تهیه:

مثل همه خورش ها اول پیازداغ درست می کنیم و زردچوبه می زنیم و طلایی که شد، گوشتها رو می ریزیم. کمی که تفت دادیم، رب اضافه می کنیم و یه کم تفت می دیم که رب رنگ خودش رو پس بده. سپس لپه ها رو اضافه می کنیم و آب می ریزیم می ذاریم واسه خودش بپزه. تو این فاصله کنگرها رو که پاک کرده ایم رو سرخ می کنیم. برای پاک کردن کنگر، کافیه تیغ دمش رو با چاقو بکیریم. بعضی ها هم یه کمی از اون تیغش رو باقی می ذارند. بعد از پاک کردن، اونها رو شسته و سرخ میکنیم. لامذهب یه عالمه هم روغن می بره! یک ساعت مونده به آخر پخت،‌ کنگرهای سرخ شده رو به خورش اضافه می کنیم. چاشنی این خورش، آبغوره و غوره است. که غوره ها رو یک ربع آخر می ریزیم توی خورش. تقریبا پایه اش مثل خورش قیمه است. خلاصه که به یک بار خوردنش می ارزه.

پدر من معتقدند که از هر خوردنی در طبیعت حداقل باید سالی یکبار خورد!

فصل بهاره و بهتره یادی هم بکنیم از خورش گوجه سبز و خورش چاقاله بادام که فقط می شه توی این فصل اونها رو خورد.

نوش جان؛ گوارای وجود !

خورش کدو

سورملینا — Mon, 23 Aug 2010 15:26:08 +0000

من خودم عاشق کدو و بادنجونم. البته ترجیح می دم هر کدوم رو جداگانه بخورم تا دو دفعه لذت ببرم! آخه بعضی ها کدو و بادنجون رو با هم درست می کنند.

مواد لازم:

کدو

گوجه فرنگی

گوشت خورشتی

غوره (اگه نبود، آبغوره)

طرز تهیه:

گوشت رو به همراه پیاز داغ و زردچوبه تفت می دیم و می ذاریم بپزه. البته برای اینکه خورشتمون خوش رنگ بشه، همون اول که داریم گوشت رو تفت می دیم، بهتره گوجه ها رو هم رنده کنیم و اضافه کنیم تا حسابی رنگ پس بده.

بعد سراغ کدوها می ریم. من وقتی کدو ها رو پوست می گیرم، پوستها رو دور نمی اندازم. بلکه خرد می کنم و بعد از سرخ کردن، به خورش اضافه می کنم. باور کنید چنان لعابی به خورش می ده که نگو!

این پوستها رو بعد از سرخ کردن می ریزیم توی خورش تا به همراه گوشت بپزه. البته اینقدر سرخ کنید تا طلایی بشه.

توی این فاصله کدوها رو قاچ کرده و سرخ می کنیم ولی نمی ریزیم توی خورش. چون له می شوند. نیم ساعت مونده به خوردن (!)، کدوهای سرخ شده و غوره رو اضافه می کنیم. در صورت نداشتن غوره، بهتره از آبغوره استفاده کنیم.

سپس نوش جان می کنیم:

نوش جان؛ گوارای وجود!

کله گنجشکی

سورملینا — Sat, 31 Jul 2010 14:06:12 +0000

این غذا یه خوراک خوشمزه ا ست که احتیاج به مواد خاصی نداره و توی همه خونه ها می شه درستش کرد. اولش بگم این غذا به شدت منو یاد مادربزرگم می اندازه که هر کاری می کنم طعم این غذا مثل اونی که اون خدابیامرز درست می کرد، نمی شه.

مواد لازم:

گوشت چرخ کرده

سیب زمینی

گوجه فرنگی

پیاز

گرد لیمو (لیموعمانی پودر شده)

آرد سرخ شده : یکی دو قاشق

طرز تهیه:

هر کدوم از این مواد رو که توش می خواهیم بریزیم، باید یه بلایی سرش بیاریم. یه قابلمه رو باید به عنوان ظرف اصلی که غذا قراره توش بپزه در نظر می گیریم. ولی یه ماهیتابه یا شیرجوش میاریم و همه سرخ کردنی ها رو توی اون انجام می دیم.

بهتره اول سیب زمینی ها رو سرخ کنیم. اینجوری روغنمون همچنان تمیز می مونه. پس اول سیب زمینی ها رو نگینی خرد می کنیم و سرخ می کنیم و کنار می ذاریم.

سپس گوشت چرخ کرده رو با پیاز رنده شده و نمک و زردچوبه حسابی ورز می دیم و چنگ می زنیم و به صورت گلوله های کوچیک ( اندازه سر گنجشک) در میاریم و توی روغن داغ شده باقی مانده از سیب زمینی ها،‌ سرخ می کنیم. روغن باید خیلی داغ باشه تا گوشتها به ظرف نچسبند.

سپس توی قابلمه اصلی مون پیاز داغ درست می کنیم و زردچوبه می زنیم. سپس گوجه فرنگی ها رو رنده می کنیم و توی پیازداغ سرخ می کنیم. حسابی که رنگ پس داد،‌ گوشتها رو هم می ریزیم. آب اضافه می کنیم و اجازه می دیم بپزه.

برای اینکه غذامون حسابی لعاب بندازه، یکی دو قاشق آرد رو توی همون روغن بیچاره باقیمونده سرخ می کنیم و یه تفت کوچولو می دیم و به غذا اضافه می کنیم. در اینجا دیگه باید روغن رو دور بریزیم!

چاشنی این غذا خیلی مهمه. می شه توش آبلیمو ریخت ولی مادربزرگ خدابیامرزم همیشه توصیه می کرد که لیموعمانی رو به صورت گرد دربیاریم و توی این غذا بریزیم. واقعا که طعم معرکه ای بهش می ده.

ده دقیقه هم مونده به آخر، سیب زمینی ها رو اضافه می کنیم و … خلاص.

بعضی ها هم این غذا رو به اسم « سرقلقلی » می شناسند ولی شما می تونید همون « کله گنجشکی » صداش کنید!!!

نوش جان ؛ گوارای وجود !

خوراک ترش

سعیده — Mon, 19 Jul 2010 03:28:54 +0000

مواد لازم :

گوشت چرخ کرده ۲۵۰ گرم

سیب زمینی ۱ عدد بزرگ

پیاز : یک عدد بزرگ

سوسیس ۱۰۰ گرم

روغن سرخ کردنی ۳ قاشق غذاخوری

زردچوبه : مقداری

مواد لازم سس :

رب : دو قاشق غذاخوری

روغن انگور : دو قاشق غذاخوری

سس انار : یک قاشق غذاخوری

نمک : مقداری

فلفل سیاه : یک قاشق مربا خوری

آب جوش : نصف لیوان

طرز تهیه سس :

نصف لیوان آب جوش را در ظرفی ریخته رب را در آن حل میکنیم (میتوانید به جای رب اگه گوجه فرنگی در منزل داشتید از گوجه فرنگی رنده شده استفاده کنید که مطمئناً خوشمزه تر خواهد شد) روغن انگور، سس انار، نمک ، فلفل سیاه را به آن اضافه میکنیم.

طرز تهیه :

پیاز و سیب زمینی را روی گوشت چرخ کرده رنده میکنیم خوب هم میزنیم تا مواد مخلوط شوند. روغن را در ماهیتابه ریخته تا داغ شود و مواد را در آن تفت میدهیم تا بوی بد گوشت گرفته شود. سوسیس ها (میتوانید به جای سوسیس از تکه های فیله مرغ که قبلا پخته شده استفاده کنید) را خرد کرده به مواد اضافه میکنیم تا کمی سرخ شود، در آخر زردچوبه را اضافه میکنیم . بعد از اینکه مواد کمی سرخ شدند سس را به آن اضافه کرده در ماهیتابه را میگذاریم تا خوب این سس به خورد مواد بروند . بعد از اینکه کمی آب مواد گرفته شد غذا را سرو کنید.

اونایی که از غذای ترش لذت میبرند میتونند یکبار اینو امتحان کنند.

خورش گوجه سبز

سورملینا — Sat, 06 Jun 2009 09:33:45 +0000

فصل بهار اینقدر خوردنیهای متنوع داره که آدم دلش می خواد با همه شون غذا درست کنه. این خورش گوجه سبز هم از اونهاست. من که خیلی طعمش رو دوست دارم. چند وقت پیش هم خورش چاقاله بادام داشتیم که در دستور اون گفتیم مزه اش به خورش کرفس نزدیکه. این خورش هم همینطور. چون در همه اینها از نعنا و جعفری استفاده می شه.

نکته مهم: طعم این خورش ارتباط مستقیم با مزه گوجه سبزها داره. به نظر من از گوجه سبزهای خیلی ترش یا خیلی شیرین استفاده نکنید. بهتره طعم گوجه سبزهاتون یه چیزی این وسط باشه.

مواد لازم:

گوشت خورشتی

گوجه سبز

نعنا جعفری سرخ شده

رب یا یک قاشق رب درصورت دلخواه

طرز تهیه:

پیاز داغ درست می کنیم و گوشتها رو به همراه زردچوبه تفت می دیم. خوب که تفت خورد، اگر مایل به استفاده از رب یا گوجه بودید، در این مرحله گوجه رو ( یه دونه کوچولو) رنده کنید و به گوشت اضافه کنید تا همین جا رنگ خودش رو پس بده. اگر هم نخواستید، نریزید. قدری آب روی گوشت بریزید و اجازه بدید بپزه.

برای اینکه گوجه سبزهاتون خیلی له نشه و شکلش رو از دست نده،‌ بذارید یه مدتی بگذره و از اول اونو به خورش اضافه نکنید. این بستگی به گوشت مورد استفاده تون داره. گوشت گوسفند زودتر می پزه. البته معمولا برای خورش، از گوشت گوساله استفاده می کنند. خلاصه که بعد از حدود نیم ساعت گوجه سبز و نعنا جعفری رو اضافه می کنیم و می ذاریم لعاب بندازه. گوجه سبز یه میوه خوب و نازیه که خیلی خوب و قشنگ به خورش،‌ لعاب می ده. وقتی حسابی جا افتاد، خورش آماده است.

اگه طعم مِی خوش ( ترکیب ترش و شیرین) رو دوست دارید،‌ پیشنهاد می کنم حتما این خورش رو دست کنید.

لینک های مرتبط:

خورش چاقاله بادام

نوش جان؛ گوارای وجود!

خورش نخود فرنگی

سورملینا — Tue, 26 May 2009 04:38:16 +0000

یه خورش راحت که تقریبا همون قیمه خودمونه (‌توجه کنید که قیمه خودمون، نه قیمه خودشون!!) ولی به جای لپه،‌ نخود فرنگی داره.

مواد لازم :

گوشت قیمه ای

گوجه فرنگی

نخود فرنگی (اگه کنسرو باشه که دیگه چه بهتر، وگرنه اونم چه بهتر!)

زعفرون آب کرده

سیب زمینی

طرز تهیه :

مثل همه خورش ها اول پیازداغ درست می کنیم و زردچوبه می زنیم و گوشت ها رو تفت می دیم. گوجه ها رو رنده می کنیم و با گوشت تفت می دیم. اینجوری رنگ و لعاب خورشت خیلی خوب از آب درمیاد. سپس لیمو ها رو سوراخ می کنیم و به همراه آب به خورش اضافه می کنیم و می ذاریم بپزه. اگه از نخود فرنگی کنسروی استفاده می کنیم، که باید اون آخرها به خورشت اضافه بشه. ولی اگه نخود فرنگی تازه بود، باید یکی دو ساعتی رو برای پختش در نظر بگیریم.

خلاصه که وقتی خورش حسابی جا افتاد، اون اواخر زعفرون رو می ریزیم و آخرهای کار هم نخود فرنگی رو اضافه می کنیم. (‌اگه کنسروی بود) در این فاصله هم سیب زمینی ها رو قیمه ای خرد کرده و سرخ می کنیم.

اینهایی که در تصویر پایین مشاهده می فرمایید، ته دیگ سیب زمینیه که با قالب درآوردم. کار خیلی ساده ایه. هر کسی هم می تونه انجامش بده. به جای اینکه سیب زمینی رو درسته بندازید ته قابلمه، یه شکلی بهش بدید.

تازه می تونید اون یکی تیکه رو هم به جای ته دیگه بندازید که موادتون هدر نره. این شکلی:

نوش جان ؛ گوارای وجود !

خورش چاقاله بادام

سورملینا — Wed, 08 Apr 2009 03:30:00 +0000

اون کیه که این روزها از جلوی چاقاله بادام ها رد بشه و دهنش آب نیفته ؟! یه میوه خوشمزه که آدم هرچی می خوره سیر نمی شه. حالا بهتره بدونیم که از این میوه می شه یه خورش خوشمزه درست کرد. قبل از هر چیز بگم کسانی که خورش کرفس دوست دارند، بدونند از این خورش خوششون میاد. چون مزه اش خیلی به خورش کرفس شبیهه. به نظر من به یه بار امتحانش می ارزه.

مواد لازم :

گوشت قیمه ای: به اندازه ای که برای بقیه خورش هاتون استفاده می کنید

چاقاله بادام: به مقداری که با گوشت تناسب داشته باشه (!)

نعنا و جعفری سرخ شده

رب ( در صورت تمایل )

طرز تهیه :

بهتره از چاقاله های ریز استفاده بشه. البته بعضی ها وقتی از ریزها استفاده می کنند، دیگه خلالش نمی کنند. ولی به نظر من چه از ریز استفاده کنیم چه از درشت، بهتره چاقاله ها رو خلال کنیم. به این صورت که چاقاله ها رو می شوییم و از وسط نصف می کنیم. سپس اون تکه سفیدی که قرار بوده بشه هسته یا میوه، ولی نشده (!) و در می آریم. سپس خلال می کنیم. فقط این مرحله یه کم کار می بره. بقیه اش کاری نداره. سپس پیازداغ درست می کنیم و گوشت ها رو توش تفت می دیم. زردچوبه هم می ریزیم. به نظر من اندازه گوشت ها باید از گوشت قیمه ای هم یه کم کوچکتر باشه. یعنی با اندازه چاقاله بادام ها تناسب داشته باشه. بعد از اینکه گوشت رو تفت دادیم، چاقاله ها رو هم با گوشت و پیاز تفت می دیم.

در دستور اصلی اش، رب در خورش ریخته نمی شه. ولی من خیلی کوچولو رب هم اضافه کردم و با مواد تفت دادم. به نظرم خورش، رنگ و رو می گیره. البته کم بریزید که قرمز نشه مثل قیمه ! بذارید سبز بشه مثل کرفس !

بعد روش آب می ریزیم و اجازه می دیم بپزه. حدود دو ساعت کافیه تا گوشت و چاقاله ها بپزند. توی این فاصله می تونید نعنا جعفری رو خرد کرده و سرخ کنید. اگر هم زرنگ بوده باشید و نعنا و جعفری سرخ شده داشته باشید که این مدت رو می تونید استراحت کنید ! نعنا و جعفری سرخ شده رو تقریباً نیم ساعت قبل از اینکه کار خورش تموم بشه، بهش اضافه می کنیم و اجازه می دیم خوب جا بیفته. مثل بقیه خورش ها نباید آبش زیاد باشه. دیگه اندازه اش دست شماست.

به نظر من این خورش چاشنی دیگه ای نمی خواد. در برخی از دستورها اومده که آبلیمو اضافه کنید ولی به نظر من نمی خواد. آخه خود چاقاله یه میوه نسبتاً ترشه. ولی بازم به سلیقه شما بستگی داره.

نوش جان ؛ گوارای وجود !

قرمه سبزی با مرغ

سعیده — Thu, 08 Jan 2009 05:37:03 +0000

بچه ها قبلاً رامین قرمه سبزی را به طور کامل توضیح داده بودم اینم برای اونهایی که گوشت قرمز نمیخورند. یه توضیح مختصر و مفید.

مواد لازم :

سبزی قرمه (پاک کرده و خرد شده) : نیم کیلو

سینه مرغ : ۱ عدد

پیاز داغ : دو قاشق سوپخوری

روغن : به میزان لازم

نمک و زردچوبه : به میزان لازم

آب : ۴ لیوان

لوبیاقرمز : ۱۰۰ گرم

لیمو امانی پاک کرده : نصف لیوان

طرز تهیه :

سبزی قرمه را با کمی روغن سرخ کنید . سینۀ مرغ را از استخوانهایش جدا میکنید و مثل گوشت خورشتی قطعه قطعه کنید. و بعد پیاز را سرخ کرده و سینه های تکه شده را در آن تفت میدهید. و به سبزی سرخ کرده می افزائید. لوبیا قرمز را از شب قبل خیس کرده، آب آن را گرفته و به مخلوط سبزی امان اضافه میکنیم این مواد را با ۴ لیوان آب، نمک و زردچوبه در یک قابلمه در بسته بگذارید تا مواد خوب بپزد.

بعد از یکساعت و نیم خورشت شما جا افتاده است . نیم ساعت آخر ، لیمو امانی را در آب خیلی کمی بجوشانید و به داخل خورشت بریزید و ترشی و نمک آن را اندازه کرده و منتظر آماده شدن خورشت باشید.

به به چه خوشمزه !!

لینک مرتبط :

قرمه سبزی کارمندی

خورش فسنجون

سورملینا — Sun, 07 Dec 2008 07:25:50 +0000

حدود سیزده روز مونده به شب یلدا ! به نظرم از حالا ، کم کم مقدمات اون شب رو بگیم. مثلاً تزئینات برای چیزهایی که اون شب خورده می شه. یا ابتکاراتی که می شه برای سفره یلدا به خرج داد. مخصوصاً برای کسانی که اون شب مهمون دارند. از الآن بهتر می شه برنامه ریزی کرد. به نظرم اگه همون شب یه پست بذاریم به اسم شب یلدا، کافی نیست. چون دیگه کاربردی نداره.

اول با غذای اون شب شروع می کنیم . البته اینطوری نیست که اون شب حتما باید فسنجون خورد. ولی فسنجون یه غذای پر کالریه که معمولاً توی زمستون می خورند. البته ما اینجا یه پست هم داشتیم به نام « انار آویج » که در حقیقت فسنجون تابستونیه !

عده ای در فسنجون مرغ می ریزند، بعضی ها هم گوشت قلقلی دوست دارند.

مواد لازم :

مرغ : نصف

رب انار : سه چهار قاشق

شکر : ( در صورتی که بخواهیم مزه اش شیرین شود.)

گردوی آسیاب شده : حدود دویست گرم

طرز تهیه :

اگه فسنجون ترش دوست دارید، از رب انار ترش، و اگه فسنجون شیرین دوست دارید، از رب انار شیرین استفاده کنید. ( رب انار ترش، معمولاً از انارهای شمال تهیه می شه.)

ابتدا گردو رو می ذاریم با یکی دو لیوان آب بپزه. جوش که اومد، حرارت رو ملایم تر می کنیم تا آروم آروم بپزه و روغن بندازه. توی یه ظرف دیگه ، پیازداغ درست می کنیم و زردچوبه می زنیم و مرغ رو تفت می دیم. مرغ رو هم می ذاریم بپزه. البته زمان پخت مرغ، کمتر از گردو است. یکی دو ساعت که از پخت گردو گذشت، رب انار رو بهش اضافه می کنیم تا جا بیفته. بعد شکر رو اضافه می کنیم.

نکته : در صورتی که بخواهیم فسنجون شیرین بشه، میزان شکر رو بیشتر می ریزیم. حتی اگه هم بخواهیم ترش بشه، باید یکی دو قاشق شکر بریزیم. چون شکر به فسنجون طعم می ده.

بعضی ها در این مرحله مرغ و گردو رو با هم یکی می کنند تا مزه هاشون به خورد هم بره. عده ای هم در هنگام کشیدن غذا، مرغ رو به بشقاب های خورش اضافه می کنند. این کار یک حسن هم دارد و آن اینکه در صورت اضافه آمدن مرغ، می توان از آن برای غذای دیگری استفاده نمود.

فسنجون با گوشت قلقلی:

پختن گردو و رب انار به همان صورت است. فقط برای تهیه گوشت قلقلی، گوشت چرخ کرده را با پیاز و نمک و قدری زردچوبه مخلوط کرده و خوب چنگ می زنیم. سپس تکه ای از آن را برداشته و کف دست، به صورت قلقلی در می آوریم. قلقلی ها را در روغن داغ سرخ کرده و کنار می گذاریم. نیم ساعت مانده به خوردن، قلقلی ها را به گردو و رب انار می افزاییم.

پست مرتبط :

انار آویج

نوش جان ؛ گوارای وجود !