راز جا افتادن همه آشها، پختن حبوباتشونه. تا حبوبات نپزند، هرچی هم به آش اضافه کنیم، فایده نداره. این آش سبزی نداره و می تونید عدس رو نیم ساعت آخر اضافه کنید چون زودتر از بقیه حبوبات می پزه. آب گوشت و یا اگه عصاره قلم دارید رو هم همین یک ساعت آخر بریزید. اگر هم که قلم دارید که باید بذارید جداگانه بپزه. البته می تونید قلم رو با حبوبات بپزید. دیگه خود دانید. ولی معمولا پخت قلم یه کم طولانیه. خلاصه که پیازداغ رو هم با زردچوبه مخلوط می کنیم و مقداری اش رو به آش اضافه می کنیم و بقیه رو هم می ذاریم واسه تزئین.

این تصویر اولیه بدون تزئینه. شما می تونید اونو با کشک به صورت دندون (با ریشه) تزئین کنید یا بنا به سلیقه خودنون هر جوری که خواستید. وقتی بچه جلوی دست و پای آدم باشه، همین عکس انداختن هم خودش کلی هنره (!)
یه چیز جالب راجع به این آش بگم:
می گن: اگه در حین خوردن این آش، سنگ بره زیر دندون هر کسی، درد دندون بچه مربوطه، به اون شخص منتقل می شه و بچه در جریان درآوردن دندان، درد کمتری متحمل می شه !!!!!!!!!!! اینم از اون حرفهاست. به نظر من کسی که این حرف رو درآورده، حبوبات رو خوب پاک نکرده و سنگ رفته زیر دندون یه بیچاره. بعد واسه اینکه ضایع نشه، مجبور شده این داستان رو دربیاره. البته بگذریم که هر کسی هر نگرشی داشته باشه، واسش اتفاق می افته. و اگر کسی به این حرف باور داشته باشه، حتما واسش پیش میاد. این آش رو مادر همسرم واسه پسرم پخته و زیر دندون کسی هم سنگ نرفت. بیچاره پسرم خودش به تنهایی همه درد دندون رو متحمل شد !!!!!!!!!!!!
نکته ۱: راستش اگه مادر خونه داری هستید و شاغل نیستید، به نظر من بهتره که این آش رو خوب تزئین کنید و یا حتی می تونید یه عنوان گیفت، عکس بچه تون رو هم به همراه آش به دوستاتون بدید. امان از این مادرهای شاغل که همه کارهاشون هول هولکیه!
نکته ۲: این قضیه آش در خونه مردم بردن هم حکایتی شده. اصلا به نظر من آش نذری فلسفه اش دور هم جمع شدن بوده. نه اینکه یه نفر تو خیابون نارمک آش بپزه بعد مجبور بشه با این وضع عزیز بنزین (!) واسه یه نفر تو پونک آش ببره! یه زمانی به یه جایی می رسیم که پول یه کاسه آش رو واسه فامیل، کارت به کارت می کنیم. اونم از طریق اینترنت بانک!

نوش جان ؛ گوارای وجود !

این آش ماست از اون جهت راحته که به هم زدن احتیاجی نداره. باورتون می شه؟ یعنی آش ماست داریم ولی احتیاجی نیست یه نفر از کت و کول بیفته و هی هم بزنه تا آقا (!) ته نگیره.

مواد لازم:

بلغور گندم: یک پیمانه

برنج: یک چهارم پیمانه

سبزی آش

ماست موسیر چکیده: یک کیلو

پیاز داغ

نعنا داغ

سیر ( در صورت تمایل)

طرز تهیه:

کارمندان محترم پس از رسیدن به منزل و پس از شستن دستها(!) به آشپزخانه بروند و بلغور گندم و برنج را توی قابلمه بریزند و رویش یه عالمه آب بریزند و بگذارند روی شعله. سپس به سراغ بقیه کارهایشان بروند و یکی دو ساعت دیگر برگردند. در این فاصله که عزیزان مشغول انجام بقیه کارها و رتق و فتق امور می باشند، بلغور و برنج حسابی می پزند و لعاب می اندازند. حالا سبزی آش را بریزند و ماست موسیر چکیده را هم اضافه کنند. با ملاقه هم بزنند تا مواد حسابی با هم مخلوط شوند. حالا به اندازه زمانی که آش جا بیافتد، بروند و دوباره نیم ساعت دیگر برگردند. نعنا داغ درست کرده و درون آش بریزند تا مزه دار گردد. اگه خواستید پیاز داغ هم بریزند.

وقتی آش جا افتاد، درون ظرف مورد نظر آش را بریزید و با هرچه که دوست دارید تزئین کنید.

نکته ۱:

خاصیت ماست موسیر چکیده اینه که احتیاجی به هم زدن نداره و و آش به اصطلاح نمی بُره.

نکته ۲:

خیلی ها معتقدند آش ماست بدون سیر،‌آش ماست نیست. اگه زندگی کارمندی مانعتون نیست و می تونید از سیر استفاده کنید، همون اول که بلغور گندم و برنج رو گذاشتید بپزه، سیر رو هم بریزید و بذارید بپزه.

نکته ۳:

همونطور که می بینید این آش به هم زدن احتیاجی نداره. پس تنبلی رو کنار بگذارید و حالا که هوا داره سرد می شه این آش رو تهیه کنید.

لینک های مرتبط:

• آش دوغ یا دوغاش
• آش ماست و اسفناج

نوش جان ؛ گوارای وجود !

نخود : یک لیوان

لوبیا چیتی : یک لیوان

لوبیا قرمز : یک لیوان

لوبیا چشم بلبلی : نصف لیوان

ماش : نصف لیوان

برنج : ۵ لیوان

گوشت گوسفند : (ترجیحا ران بهتر است) ۲ کیلو

نعنا : نیم کلیو

جعفری : یک کیلو و نیم

ترخون خشک : نصف یک دوم لیوان

مرزه : یک چهارم لیوان

قلم گوساله : ۲ عدد

فلفل سیاه ، نمک ، زردچوبه : به میزان لازم

روغن : یک چهارم پیمانه

پیاز : ۴ عدد

طرز تهیه :

آش شلمه قلم کار نسبت به بقیه آش ها سخت تر و غلظت آن شبیه به حلیم است.

لوبیا قرمز، نخود و لوبیا چیتی را با هم خیس میکنید بعد از ۲۴ ساعت میگذارید تا بپزد. ماش را جدا خیس کرده و میگذارید تا بپزد. پس از آنکه پوستهایش جدا شده پوستش را دور بریزید. لوبیا چشم بلبلی را نیز بپزید. آب آن را دور بریزید چون آش را سیاه میکند. برنج که از قبل خیس شده است و کمی نمک زده اید را با حبوبات روی حرارت درون قابلمه ریخته ، آب آن در حدی باشد که روی حبوبات را بگیرد. وقتی که برنج از هم باز شد. نعنا، جعفری خرد شده، زردچوبه، روغن، نمک و فلفل را ریخته ، چند دقیقه یک بار آن را هم بزنید. گوشت را با ۲ عدد پیاز درسته بگذارید تا بپزد. قلم ها را نیز همراه با کمی نمک و سه عدد پیاز کاملا بپزید. گوشت را که کاملا پخته شده از استخوان، پوست و چربی جدا کرده، با گوشت کوب بکوبید. آب باقیمانده را در آش بریزید و گوشت ها را به ۴ یا ۵ قسمت جدا تقسیم کرده و جدا بگذارید. قلم را از آب در آورده، آب آن را صاف کنید و مرحله مرحله به آش اضافه کنید. ترخون و مرزه خشک را نیز اضافه کنید. گوشت ها را نیز مرحله به مرحله به آش اضافه کرده، آش را مدام هم بزنید . نمک و فلفل آش را اندازه کنید. مابقی گوشت و آب قلم و بقیه روغن را اضافه کرده، هم بزنید تا آش کاملا جا بیفتد. در آخر میتوانید آن را با نعنا داغ تزئین کنید.

نکته :

– پیازی را که با آن گوشت را پختید میتوانید کاملا له کرده و داخل آش بریزید.

– این آش بیشتر برای مراسم نذری و مناسبتهای مذهبی استفاده میشود.

– برنج آش شله قلم کار را سعی کنید از برنج مرغوب ایرانی استفاده کنید و آن را تا حدی بشوئید که آب آن زلال شود.

– درصورت تمایل برای مزه دار کردن آش میتوانید از آب لیمو یا آب غوره استفاده کنید.

– معمولا فلفل این آش بیشتز از آش های دیگر میباشد و تند است.

مواد لازم :

بلغور گندم : نصف پیمانه

ماست موسیر : یک پیمانه

اسفناج و سبزه سیر : به میزان لازم

پیاز جهت پیازداغ

نعنا داغ جهت تزئین

طرز تهیه :

بلغور گندم را می ریزیم توی یه قابلمه و می گذاریم حسابی بپزه و له بشه. بعد، در یک قابلمه دیگه، پیازداغ درست می کنیم . زردچوبه هم می زنیم، سپس بلغور گندم پخته را بهش اضافه می کنیم. دوباره آب می ریزیم و می گذاریم جا بیفته. وقتی که جا افتاد، سبزی ها رو ( که شامل اسفناج و سبزه سیر است) را خرد می کنیم و اضافه می کنیم. بعد از حدود ده تا بیست دقیقه، یک لیوان ماست موسیر را اضافه می کنیم و حالا از وقتی که ماست را ریخته ایم، باید مرتب هم بزنیم که ماست نبرد و آش ته نگیرد.

۱ . برای تزئین می توانیم از نعنا داغ و پیازداغ یا سیرداغ استفاده کنیم.

۲٫ می توانید درون آش، سیر هم بریزید تا حسابی بپزد. ( بوی سیر پخته شده کمتر از سیر خام و سرخ شده است.)

لینک های مرتبط :

آش دوغ یا دوغاش

آش گوجه

آش جو

آش کاهو

آش رشته

آش تند

آش رشته با گوجه فرنگی

نوش جان ؛ گوارای وچود !

مواد لازم :

لپه : نصف پیمانه

لوبیا چیتی : نصف پیمانه

برنج: یک پیمانه

پیاز : دو عدد

گوجه: یکی دو کیلو

سبزی: کمتر از آش معمولی

رشته آش : کمتر از آش معمولی

فلفل سیاه : به مقدار لازم

طرز تهیه :

ابتدا پیاز داغ درست می کنیم. بعد برنج و لوبیا چیتی و لپه رو بهش اضافه می کنیم و روش آب می ریزیم و می ذاریم بپزه. از همون اول هم گوجه ها رو رنده می کنیم و آبش رو توی آش می ریزیم. بعضی ها معتقدند که میزان رشته آش و سبزی « آش گوجه» باید به نسبت آش های دیگه ( مثلاً آش رشته) کمتر باشه.

سبزی رو می ریزیم . ده دقیقه مونده به آخر ، رشته رو هم اضافه می کنیم. البته بعضی ها توی این آش، رشته نمی ریزند. خود دانید. فلفل را نیز بنا به ذائقه خود اضافه نمایید.

نکته ۱ : اگر طعم آبغوره را دوست دارید، می توانید از آن در این آش استفاده کنید.

نکته ۲ : ذات وجودی «آش گوجه» ، بسیار تند است. اما در صورت تمایل می توانید میزان فلفل را کمتر، یا آن را حذف کنید.

نکته ۳ : به عنوان تزئین پیشنهاد می شود از نعنا داغ نیز استفاده کنید. زیرا طعم خوبی به آش می دهد.

نکته ۴ : اگر در کنار این آش، غذایی با مرغ یا گوشت هم درست کرده اید، می توانید یکی دو لیوان آب مرغ یا گوشت را نیز به این آش اضافه نمایید. به بهبود طعم آن کمک می کند.

لینک های مرتبط:

آش جو

آش کاهو

آش رشته

آش تند

آش رشته با گوجه فرنگی

آش دوغ یا دوغاش

نوش جان ؛ گوارای وجود !

مواد لازم برای شش نفر :

جو : یک لیوان

سبزی آش : یک کیلو (برگ چغندر، تره، جعفری، گشنیز)

عدس : یک استکان

لوبیا چیتی : یک استکان

نخود : یک استکان

آب گوشت یا آب مرغ : به دلخواه دو لیوان

پیاز داغ : به میزان لازم

نعناءداغ : به میزان لازم

کشک و زعفران : برای تزئین

نمک و فلفل : به میزان ذائقه

طرز تهیه :

جو، لوبیا چیتی، عدس، نخود را بهمراه آب گوشت یا آب مرغ + آب به اندازه لازم به مدت سه ساعت روی اجاق میگذاریم با شعلۀ کم تا خوب بپزد. بعد از پخت حبوبات ، سبزی آش و نمک و فلفل را به همراه پیاز داغ و نعناء داغ به مواد اضافه میکنیم کمی از پیاز داغ و نعناء داغ را برای تزئین نگه میداریم . بعد از نیم ساعت از ریختن سبزی آش، آش جو آماده است.

به همین سادگی.

مواد لازم برای ۱۲ نفر : 

طرز تهیه:

طبق معمول نخود رو از قبل چند ساعتی بگذارید داخل آب تا خیس بخوره (یا از شب قبل).

بعدش نخود رو آبپز می کنیم. حالا آب نخود رو خالی میکنیم توی یه ظرف دیگه و نخود ها رو میگذاریم کنار. پیاز رو هم رنده می کنیم و توی همون آب نخود بهمراه بلغور رو عدس و برنج میریزیم تا نیم پخت بشه. در همین حین باید ادویه هاتون رو هم اضافه کنید. یه کم نمک ، زرد چوبه ، فلفل سیاه و دارچین و  روغن. سبزی آش و کاهو رو هم خرد کنید نه خیلی ریز و نه خیلی درشت. وقتی مواد بالا نیم پخت شد سبزی آش و کاهو و اون نخود های آبپز شده رو اضافه کنید و بگذارید آشتون حسابی جا بیافته.

بعدش برای تزئین روش میتونید سیر داغ ، نعنا داغ ، کشک ، زعفرون حل شده توی آب، استفاده کنید.

البته اگه به عکس دقت کرده باشید از یه سبک نقاشی برای تزئینش استفاده شده من نمیدونم این چیه!!!  کوبیسمه؟ امپرسیونیسمه؟ سورئالیسمه؟ در هر صورت انقدر مدرنه که معلوم نیست چیه؟  اگه فهمیدید به من هم بگید!

نوش جون.

لینک های مرتبط :

• آش رشته
• آش رشته با گوجه فرنگی
• آش تند
• آش دوغ یا دوغاش

مواد لازم :

لوبیا چیتی : ۱ پیمانه

لوبیا قرمز : ۱ پیمانه

نخود : نصف پیمانه

عدس : یک و نیم پیمانه

سبزی آش : یک و نیم کیلو

رشته آشی : به میزان لازم

مواد تزئینی و تکمیلی :

کشک

نعنا داغ ( ترکیب نعنا و روغن داغ )

پیاز داغ : ( پیاز را در روغن سرخ می کنیم و مقداری زردچوبه می افزاییم.)

سیر داغ : سیر را در روغن سرخ می کنیم .)

طرز تهیه :

بهتره لوبیا ها و نخود رو چند ساعت قبل یا از شب قبل خیس کنیم و در یخچال بگذاریم. البته عدس رو نه. چون همین جوری هم نیم ساعته له می شه. کسانی که مشکل معده دارند، باید در طول زمانی که حبوبات داره خیس می خوره، دو سه بار آبش رو عوض کنند . این کار باعث می شه که باد این مواد گرفته بشه و معده کمتر با مشکل مواجه بشه. همچنین حبوبات زودتر می پزند.

حبوبات رو به جز عدس بار می ذاریم. خوب که پختند، عدس رو هم اضافه می کنیم. در عین حال که مواد در حال پخت هستند، سیر داغ و پیازداغ رو آماده می کنیم. ( سیر و پیاز و جداگانه خرد می کنیم و در روغن سرخ می کنیم و به آنها زردچوبه اضافه می کنیم که خوشرنگ بشه.)

مقداری از سیرداغ و پیازداغ رو درحال پخت به مواد اضافه می کنیم ، بقیه رو برای تزئین روش نگه می داریم. سپس سبزی آش رو که شسته و خرده کرده ایم رو اضافه می کنیم. بعضی ها عادت دارند مقداری هم آرد به آش رشته اضافه می کنند. نظرشون اینه که اینجوری لعاب می اندازه. ولی به نظر من همون رشته کافیه. حالا دیگه خود دانید.

ده دقیقه مونده به اینکه قابلمه رو از روی گاز بردارید، رشته رو هم اضافه کنید. آش حاضره. حالا اونو توی کاسه بکشید و صبر کنید کمی از داغی بیفته. سپس کشک رو روش بریزید. اگه خیلی داغ باشه و کشک رو بریزید، کشک روش وای نمیسه (!) و داخل آش فرو می ره.

چونکه این آش رو سر سفره افطار می خواستم بذارم، تزئینش هول هولی شد. شما به سلیقه خودتون ببخشید.

نکته ۱ : اگه فردا قراره برید سر کار یا با عده ای در تماس هستید، از خوردن سیر جداً خودداری نمایید!

نکته ۲ : زمانی که رشته رو به آش اضافه می کنید، آش یه کمی سفت می شه. به این منظور بهتره مقداری آب جوش دم دست داشته باشید تا اگه آش خیلی سفت شد، آب جوش بهش اضافه کنید و اونو از سفتی (!) نجات بدید.

نکته ۳ : عده ای از اهالی محترم تهران (!) آش رشته را به قدری پرآب و کم ملات می پزند، که انگار آب سبزی و رشته است. یعنی در هر کاسه ، از هر حبوبات، یک عدد هم به زور یافت می شود. ممکن است سلیقه ای باشد ولی فراموش نکنید که این « آش » است. نه « آب » !

نکته ۴ : برخی معتقدند با آش رشته نباید هیچ طعم دهنده ای را خورد. چون مزه اش عوض می شود! عده ای هم آبلیمو، سرکه، آبغوره، کشک، نعناداغ، پیازداغ و … به آن می افزایند.

لینکهای مرتبط :

آش رشته با گوجه فرنگی

آش تند

نوش جان ؛ گوارای وجود !

مواد لازم :

لوبیا چیتی : ۱ پیمانه

لوبیا قرمز : ۱ پیمانه

نخود : نصف پیمانه

عدس : یک و نیم پیمانه

بلغور گندم : یک و نیم پیمانه

بلغور جو : یک و نیم پیمانه

سبزی آش : یک و نیم پیمانه

کشک : به میزان لازم

قلم گوساله ( اگر نبود، گوشت تکه شده)

فلفل سیاه

کشک

مواد تزئینی و تکمیلی :

کشک

نعنا داغ ( ترکیب نعنا و روغن داغ )

پیاز داغ : ( پیاز را در روغن سرخ می کنیم و مقداری زردچوبه می افزاییم.)

سیر داغ : سیر را در روغن سرخ می کنیم .)

طرز تهیه :

از شب قبل ( یا چند ساعت قبل از پخت) ، حبوبات را به جز عدس، خیس می کنیم. عدس در نهایت نیم ساعته می پزه و احتیاجی به خیس کردن نداره.

در ابتدا لوبیا چیتی و لوبیا قرمز و نخود رو به همراه بلغور گندم و بلغور جو می ریزیم توی قابلمه و یه عالمه توش آب می ریزیم. قلم رو هم اضافه می کنیم می ذاریم حسابی بپزه . گاهی هم بهش سر می زنیم و اونو به هم می زنیم که ته نگیره. تو این فاصله سبزی آش رو می شوییم و خرد می کنیم. بهتره درشت خردش کنیم. بعد از یکی دو ساعت، سبزی رو به همراه عدس به قابلمه اضافه می کنیم. بهتره مقداری از سیرداغ و پیازداغی که قراره به عنوان تزئین استفاده کنیم، در حین پخت هم به آش اضافه کنیم. اینجوری مزه اش بهتر می شه.

هر وقت دیدیم، گوشتها پخته شده ( در نبود قلم، گوشت می ریزیم) ، بیرونشون میاریم و ریش ریش می کنیم یا می کوبیم و دوباره توی قابلمه می ریزیمشون. حالا، بنا به ذائقه مون فلفل سیاه اضافه می کنیم. میزان فلفل دست خود شماست. بعد از اینکه دیدیم آش حسابی جا افتاده، کشک رو توش می ریزیم. همه مزه این آش به فلفل و کشکیه که توش می ریزیم. بعد از اون توی کاسه می ریزیم و تزئینش می کنیم.

نکته ۱ : اگه از این آش برای سحری و افطای استفاده می کنیم، بهتره خیلی تند نباشه.

نکته ۲ : در پایان می توانید قلم را از آش خارج کنید. در این مدت ، مزه اش حسابی به خورد آش رفته است.

نکته ۳ : اگر در حین سرخ کردن سیر، سیرها به همدیگر یا به ظرف چسبیدند ( که البته حتماً می چسبند) ، مقداری نمک رویشان بپاشید.

لینک های مرتبط:

آش رشته با گوجه فرنگی

آش دوغ یا دوغاش

نوش جان ؛ گوارای وجود !

مواد لازم :

سبزی آش : یک کیلو

نخود : ۱۵۰گرم

لوبیا : ۱۵۰گرم

عدس : ۱۵۰گرم

رشته آش : یک بسته

گوجه فرنگی : دو کیلو رنده شده یا ۳ قاشق رب

نعنا داغ : برای تزئین

سیرداغ و پیاز داغ : دو قاشق غداخوری

طرز تهیه :

نخود ، لوبیا و عدس را اگر وقت کم است در زودپز بپزید اگر وقت دارید که روی شعله کم بگذارید تا خودش پخته شود. بعد از اینکه بنشن پخته شد آب آن را اضافه میکنیم و سبزی خرد شده را داخلش میریزیم کمی که جوشید، رشته آش را داخل قابلمه میریزیم و در آن را میگذاریم تا ده دقیقه بجوشد بعد از اینکه جوشید گوجه فرنگی رنده شده را به آش اضافه میکنیم تا ده دقیقه دیگر بجوشد هنگام اینکه در حال جوشیدن است، مقداری از پیاز داغ و سیر داغ را به داخلش بریزید تا خوشمزه تر شود و کمی هم برای تزئین رویش نگه دارید . بعد از اینکه آش جا افتاد میتوانید میل کنید .

به همین سادگی، به همین خوشمزگی!!

بچه ها آش رشته را یکبار هم با گوجه امتحانش کنید حتما از خورندش لذت میبرید .

نوش جان.