همه شماها اسم معجون رو شنیدید. اکثراً فکر میکنید که معجون یه ظرف بزرگ از بستنی، موز،  پسته، خامه، قهوه، کاکائو و چند تا چیز مقوی دیگه است. شاید هم، همینطور باشه. ولی نوع ترکیب کردن اینها و مقدار و روش درست کردنش خیلی متفاوته که در نهایت فرق بین معجون های مختلف میشه.

اگه از من بپرسند که معجون خوب چیه؟ میگم معجونی که خوشمزه باشه و هر چقدر که دلت خواست بتونی بخوری و از روی شکم درد دیگه نخوری. من جاهای مختلفی معجون خوردم ولی هیچ کدوم و نمیشه ۲ تا خورد چون یا خیلی شیرینه، یا خیلی آتاشغال قاطی داره، یا خیلی الکی بزرگه.

از طرف چند سالیه که دیگه اسم معجون رو کسی روی تابلو مغازش نمی نویسه، حالا کلمه معجون به کلمه ویتامینه تبدیل شده. مثل خیلی از کلمه های دیگه که یه چیزی مینویسند و یه چیز دیگه می خونند.

این مغازه هم مستثنی نبوده، و به ناچار اسم خودشو از “معجون علی بابا” به “ویتامینه علی بابا” تبدیل کرده و یه چند تغییر کوچیک هم توی معجونش داده ولی هنوز جزو بهترین هاست. البته نمیدونم این تغییر نام چه داستانی داره ولی فکر کنم یه قانونه.

از وقتی من یادمه این معجون علی بابا بوده ولی بعد از اون از سر خیابون ابوسعید تا میدون شاهپور حدود ده، دوازده معجونی مختلف باز شده. به اسم های مختلف ولی با شکل و شمایل همین معجونی. خیلی ها هم اینا رو با این معجونی اشتباه می گیرند. دیگه کار به جایی کشیده که توی مغازه و بیرون مغازه نوشته که”علی بابا شعبه دیگری ندارد”. یه چیز جالب براتون بگم. یکی از اینا قبلاً کله پاچه فروشی داشت و حالا تغییر شغل داده ولی فکر کنم هنوز فرق کله پاجه و معجون رو نمیدونه، چون معجونش گرمه و هر چیزی توش می ریزه.

ولی چی باعث میشه این معجونی بشه معجون علی بابا و از هرجا بیاند و بخاطرش صف وایستند؟

اجازه بدید در مورد تاریخچه اینجا یه کم براتون بگم. اینجا سال ۱۳۶۳ توسط آقایی بنام رئوف تاسیس شد. و بعد از اون از سال ۷۸ آقایی بنام  امینی مدیریت رو بر عهده داشت. که به همراه پسراش اینجا رو میگردوند. حالا چند سالیه که پدرشون، آقای حسن امینی فوت کردند (خدا بیامرزتش، روحش شاد) و پسراش راه پدر رو دارند ادامه میدند.

عکس مرحوم حسن امینی:

ولی بغیر از خوشمزه بودن معجون که خیلی مهمه یه چیزه دیگه هم است و اون نوع سرویس دهی و روش درست کردن معجونه. اینجا برای پر کردن لیوان ها از یک سری حرکات نمایشی استفاده میکنه که در زیر عکس یکی از این حرکات رو می بینید. که داره از فاصله دور محتوای یه معجون درست شده رو به یه پارچ انتقال میده . همین کارو برای برای پر کردن لیوانای کوچیک هم میکنه. بعضی وقت ها هم بعد از پر کردن یه لیوان اونو سر ته میکنه و نگه میداره تا نشون بده که معجون توی لیوان نمی ریزه!!! و یا بعضی وقت ها لیوان پر شده رو با دست راست بصورت چرخشی پرت میکنه  به سمت سقف و با یه دست دیگش لیوان رو میگیره.

عکس یکی از پسرهای آقای امینی:

برای جدا کردن سفیده تخم مرغ از زرده هم روش جالبی داشت. اول یه تخم مرغ رو توی یه چای صاف کن می شکست بعد تخم مرغ شکسته شده رو به سمت سقف پرتاب میکرد و دوباره با همون چای صاف کنه میگرفت اش. و این کارو چند بار ادامه میداد تا زرده تخم مرغ از سفیده جدا بشه.

البته این کارارو بیشتر شبهای پنچ شنبه یا جمعه که خیلی شلوغه انجام میدن.

مواد تشکلیل دهنده ویتامینه علی بابا:

1. شیر
2. بستنی زعفرانی
3. بستنی وانیلی
4. شیره خرما
5. قهوه
6. کاکائو
7. دارچین
8. اسانس موز
9. انجیر
10. پودر نارگیل
11. مغز گردو آسیاب شده
12. کنجد
13. مغز پسته آسیاب شده
14. گلاب
15. زرده تخم مرغ
16. خامه
17. کمپوت آناناس

و در نهایت لیوان معجون آماده:

هر لیوان معجون میشه ۱۲۰۰ تومان، شیر پسته و شیر نارگیل هم ۱۰۰۰ تومنه. فراموش نکنید که اینجا فقط همین سه چیز رو عرضه میکنه و به دنبال آبمیوه دیگه ای نباشید. اگه دوست داشته باشید میتونید توی ظرف یکبار مصرف معجون بگیرید و ببرید. اینجا ظرف مناسب داره.

برای پیدا کردن جای پارک، کار سختی در پیش دارید. ولی یه کم پائین یا بالاتر میتونید یه جای پارک گیر بیارید.

آدرس:

تهران-خیابان وحدت اسلامی (شاهپور سابق)- ایستگاه فرهنگ، پلاک ۹۵۸

 

مواد لازم :

آب : دو فنجان

شکر : یک فنجان

لیمو ترش : یک فنجان

سفیده تخم مرغ : دوعدد

طرز تهیه :

آب و شکر را روی حرارت ملایم میگذاریم تا حدود ۱۰ دقیقه بجوشد. آب لیموترش را به آن اضاه کرده بعد از کمی جوشیدن به مدت یک ساعت آن را در فریزر میگذاریم تا خودش را بگیرد ولی سفت نشود.

بعد از آن ، با همزن برقی آن را هم میزنیم تخم مرغها را یکی یکی اضافه کرده و با همزن خوب میزنیم

سپس مجدداً مخلوط را در ظرف ریخته و در فریزر میگذاریم تا خودش را بگیرد. در پایان آن را با قاشق در ظرف گذاشته و سرو میکنیم.

به همین سادگی !!!

یه بستنی فروشی عالی پیدا کردم که رو تابلوش نوشته “بستنی ایتالیایی“ “San Marco Italian Ice cream”

خیلی ها مثل خود من فکر میکنند که این بستنی فروشی یکی از شعبه های هاگن داز یا بسکین رابینزه، ولی واقعیت چیزه دیگه ایه. اینجا یه بستنی فروشیه که یک خانواده ای که توی آلمان بستنی فروشی داشتن مدیریتش میکنند و هیچ وابستگی به هیج کدوم از اینا نداره و با ذوق و هنر این گروه ایجاد شده.

من یه شب که با دوستام بیرون رفته بودم خیلی تصادفی با اینجا آشنا شدم.  وقتی رفتیم داخل مغازه از تنوع بستنی ها و طعم هایی که تا حالا حتی به گوشمم نخورده بود ذوق زده شده بودم. اول سعی کردم ببینم چه طعم های جدیدی داره که من نخوردم. بالاخره با دوستام شروع کردیم به سفارش دادن. سیستم اینجا هم بر اساس اسکوپ (هر گلوله بستنی رو اسکوپ میگن) بنا شده. و هر اسکوپشم ۸۰۰ تومانه. وقتی بستنی رو مزه مزه کردم دیدم هر کدومشون مزه واقعی اون طعم رو داره با سرم به دوستم احمد آقا اشاره کردم که بستنیش خوبه. احمد هم خنده ای کرد و رو کرد به یکی از فروشنده ها، که یه پسر جوون بود گفت: “خدا بهتون خیلی رحم کرد که این رفیق ما از بستنی های شما خوشش اومد”. پسر جوون گفت: “چطور؟” که احمد قضیه سایت میز غذا رو براش گفت. برخلاف همه جا که اسم سایت میاد خیلی جبهه میگرند و میترسند اینا اینجوری نبودند. در همین حین پسره جوون گفت بگذارید حسن آقا رو که این بستنی ها رو درست میکنه رو با شما آشنا کنم. ما هم استقبال کردیم. بعد از احوال پرسی شروع کردیم به سوال پرسیدن و نمی دونم که چی شد یواش یواش مثل یه مصاحبه شد …

این حسن آقا است که بعداً فهمیدم فامیلیش تعویقی است.

اول از همه در مورد چند تا طعم مثل نعنا و طعم های میوه ای اونجا پرسیدم که چه جوری درست میکنند؟

حسن آقا هم با خونسردی و متانت خاصی جزئیات این کار رو برای ما می گفت. توی این صحبتا حسن آقا گفت: ” توی ایران مایه اصلی بستنی شیره ولی اصولاً ما دو نوع بستنی داریم بستنی که با شیر درست میشه یا بستنی که با آب درست میشه”. بهش گفتم ” آب؟ ” برام خیلی جالب بود و گفت: “بعضی از طعم ها اگه بهش شیر بزنی دیگه مزه نداره و شیر مزشو از بین میبره”.

ازش پرسیدم “چند تا طعم دارید؟” گفت: “ما ۴۵ تا طعم مختلف داریم که هر هفته عوضش میکنم”. اونجوری که من توی یخچالو نگاه کردم هیشمه حداقل ۲۴ تا طعم رو در هر هفته دارند.

ازش پرسیدم “چرا اسکوپای شما کوچیکه؟” گفت: “هر اسکوپ ما ۶۰ گرمه که این یه استاندارده. چون وقتی بیشتر از این مقدار از هر مزرو بخورید، زبون شما بخاطر سردی بستنی دیگه مزه اون رو خوب متوجه نمیشه. و ما قیمت رو پائین آوردیم و وزن رو هم به این اندازه در آوردیم که مشتری بتونه مزه های بیشتری رو امتحان کنه”

ما حدود  یک ساعتی صحبت میکردیم. که من واقعاً از هم صحبتی با این خانواده لذت بردم. اما محیطش، بسیار تمیزه و با نور پردازی و دکور شیک و ساده ش فضای خوبی رو درست کردند. بستنی هم به صورت لیوانی، یا توی نون، و یا با سفارش از توی منو بصورت، خاص سرو میشه.

اگه بصورت نونی سفارش بدید خودشون یه دستمال کاغذی دورش می پیچند که دیگه مشکل پاک کردن دست رو ندارید. اگه بخواهید خامه هم داشته باشید هر پرسش ۶۰۰ تومنه.

البته اینجا به غیر از بستنی انواع قهوه و نوشیدنی های گرم هم دارند که با کیک های خوشمزه که روی یخچال چیده شده میتونید سفارش بدید. میلک شیک ۲۳۰۰ و اسپرسو ۱۵۰۰ و قهوه لاته ۲۲۰۰، کاپوچینو ۲۲۰۰ , هات چاکلت ۱۵۰۰ تومنه. و یکه سری کاپ میوه ای هم هست که براتون درست میکنه که قیمت اونارو نمیدونم.

اما واقعاً نمیدونم بهتون چی توصیه کنم همه مزه هاش خوبه و باید خودتون امتحان کنید.

آدرس:

شریعتی پائین تر از پل رومی پلاک ۱۶۶۹٫ از بالا که به سمت پائین میایید سمت چپ میشه. تلفن: ۲۲۲۴۳۷۳۸-۲۲۲۱۱۹۴۷

می دونید یکی از نشانه های خوشبختی و سلامت در زندگی چیه ؟

یا می دونید یکی از نشانه های شاد بودن تو زندگی چیه ؟

جواب سئوال های بالا بستنی خوردن و لذت بردن از اونه !!!!! اگه شما بستنی خور باشی و از اون لذت ببرید یعنی شما آدم شادی هستید.

اما این دو بستنی فروشی :

هر دوی این فروشگاه ها بستنی رو به انتخاب مشتری تهیه می کنند. یعنی شما می رید و به فروشنده می گید: برای من از این مزه ها بستنی بده. مثل بستنی میوه ای های خودمون

ولی با این تفاوت که طعم های بسیار متنوعی دارند. وقتی وارد فروشگاه می شید یه یخچال شبیه این می بینید.

بعضی ها با این بستنی فروشی ها می گن بستنی ایتالیایی.

هر دوی این بستنی فروشی ها یه اصطلاحی دارند بنام اسکوپ. به هر گلوله بستنی می گن اسکوپ.

در هاگن داز هر اسکوپ ۱۰۰۰ تومان است ولی در بسکین رابینز هر اسکوپ ۱۲۰۰ تومان ولی اگه بیشتر از دو اسکوپ بردارید تازه میشه هر اسکوپی ۱۰۰۰ تومان.

در هاگن داز هر اسکوپ به مراتب بزرگتر از دو اسکوپ در بسکین رابینز.

و نکته مهم مزه بستنی هاست. در بسکین رابینز شما شاید تنوع بیشتری داشته باشید ولی  تمام مزه ها مثل اسانس می موننه و شما کاملا” حس میکنید که دارید یه چیزه مصنوعی رو می خورید.ولی در هاگن داز اینطوری نیست. مزه ها کاملا به اون چیزی که هست نزدیکه. مثل سیب ترش، وقتی شما می خورید انگار دارید یه سیب سبز ترش رو می خورید.

در هاگن داز شما می تونید بگید براتون خامه و شکلات اضافه کنه یا نه.

که یه چیزی شبیه این میشه :

توصیه هائی که می تونم براتون داشته باشم.

• اصلا” سراغ بسکین رابینز نرید.
• در هاگن داز بیشتر از دو اسکوپ سفارش ندید چون که نمی تونید بخورید.
• می تونید لیوانی ، یا قیفی سفارش بدید یا توی یه ظرف های یک بار مصرف بگیرید و ببرید.
• طعم هایی که به نظر من خیلی خوب هستند
  • دیلچه دی لچ : مثل نسکافه می مونه
  • کیک شکلاتی : شکلات با کیک
  • شکلات با بادوم زمینی
  • شکلات با کیت کت
  • سیب ترش
  • میوه های جنگلی

آدرس :

میدان تجریش – به سمت میدان قدس – ۲۰ متر جلوتر – سمت چپ – بستنی هاگن داز