یکی این که به خاطر ظاهر خشنش فکر می‌کردم پوستش باید یه چیزی باشه در حد پوست نارگیل.

دیگه این که اگه یادتون باشه دهه هفتاد یه سری کمپوت آناناس تایلندی وارد شد توی قوطی‌های قرمز رنگ … مثل همه کمپوت‌ها مزه شکر می‌داد. سر خاطره‌ی اون کمپوت‌ها فکر می‌کردم کسی که آناناس نخورده چیزی از دست نداده.

تازگی اما فهمیدم که اولا پوست کندش همچین کار شاقی هم نیست و ثانیا یه مزه‌ی ترش و شیرین بی‌نظیری داره که هیچ میوه‌ی دیگه‌ای نداره.

برای پوست کندنش اول اون برگ‌های بالا رو با دست جدا کنید.

بعد سرش رو با چاقو جدا کنید

بعد تهش رو.

اگه از بالا به مقطع آناناس نگاه کنید یه دایره اون وسط می‌بینید که رنگش یه کمی روشن‌تر از بقیه‌ی جاهاشه. اون قسمت خوردنی نیست و باید جدا شه.

تا اینجا رو همه با هم توافق دارن. از اینجا آناناس‌خورها دو دسته می‌شن. یه عده (که من هم جزوشونم) اول قاچ می‌کنن بعد پوست می‌کنن. اینجوری نتیجه یه چیزی می‌شه شبیه خربزه و طالبی قاچ شده که سر سفره میاریم. یه عده هم اول پوست دورش رو می‌گیرن بعد دست‌شون بازه برای شکل دادن به بریدن آناناس به شکل‌های مختلف برای تزئین و اینا.

حواستون باشه پوست آناناس ناهمواره و مخصوصا اگه نازک می‌گیرید، یه جاهاییش توی گوشت می‌مونه که باید با نوک چاقو در بیارید.

به گزارش روابط عمومی مجتمع رعد در این مراسم که از تاریخ ۲۸ تا ۳۰ اردیبهشت برگزار خواهد شد، گروه‌های داوطلب، شهروندان نیکوکار، تعدادی از شرکت‌های صنایع غذایی، منتخبی از رستوران‌های به‌نام شهر حضور خواهند یافت و لذیذترین نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های خود را برای پذیرایی از بازدیدکنندگان تهیه و تقدیم می‌کنند.

این جشنواره مراسمی کاملاً خانوادگی‌ست که در یک فضای صمیمانه رضایت خاطر اغلب گروه‌های سنی خانواده را جلب خواهد کرد.

بر اساس این گزارش عزیزانی که علاقه‌مند هستند با اجاره غرفه در برگزاری این جشنواره نیکوکاری مشارکت نمایند می‌توانند ضمن تماس با شماره تلفن۷- ۸۸۳۷۱۰۹۶ برای کسب اطلاع بیشتر از شرایط این جشنواره، در محل مجتمع رعد حضور یافته و نسبت به انعقاد قرارداد واگذاری غرفه اقدام نمایند.

شایان ذکر است این جشنواره از ساعت ۱۷ روز چهارشنبه ۲۸ اردیبهشت فعالیت خود را آغاز و ساعت ۲۳ روز جمعه ۳۰ اردیبهشت به کار خود خاتمه می‌دهد.

جشنواره غذا برنامه‌ای با موضوع غذا، نوشیدنی و انواع خوراکی‌ها می‌باشد که علاقه‌مندان می‌توانند با شرکت در این جشنواره علاوه بر آشنایی با انواع غذاهای ایرانی و فرنگی، از محصولات و خوراکی‌های ارائه شده توسط اساتید هنر آشپزی، برندهای معتبر مواد غذایی و یا رستوران‌های شناخته شده استفاده کنند

شایان ذکر است که مجتمع رعد با همکاری کمیساریای پناهندگان سازمان ملل UNHCR درآمدهای روز اول این مراسم را به آسیب دیدگان سیل پاکستان اختصاص خواهد داد و الباقی را برای آموزش رایگان توان‌یابان خیریه رعد هزینه خواهد کرد.

برای اطلاعات بیشتر می‌توانید با شماره تلفن ۸۸۳۷۱۰۹۶ تماس گرفته یا به وب سایت موسسه به نشانی www.raad-charity.org مراجعه نمایید.

آدرس: شهرک غرب، فاز ۲، خیابان هرمزان، خیابان پیروزان جنوبی، پلاک ۷۴، مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد

این روزها دیگه آخرهای عمر آلبالوئه. آلبالوها خیلی رسیده شده اند و دیگه نمی شه باهاشون مربا درست کرد. خیلی بهتره که همه میوه ها به صورت تازه مصرف بشن. ولی خب، همه فصلها که آلبالو نیست. پس باید به فکر اون روزها بود.

آلبالوها رو بعد از شستن می ذاریم آبش بره و می ذاریم توی کیسه فریزر و می ذاریم توی فریزر. اونوقت زمستون، مثلا شب یلدا می ریم سراغش و عاشق این عاقبت اندیشی خودمون می شیم.

پنج شش دقیقه که بیرون باشه، کم کم یخش باز می شه و مزه اش بهتر:

الآن که جیک جیک مستون مونه، بهتره فکر زمستون مون باشه!

نوش جان؛ گوارای وجود!

قبلا سورملینا هم توی میز غذا یه دستور برای پیراشکی نوشته اما دستور فرشته هم محتویاتش کمی فرق می‌کنه و هم به جای درست کردن خمیر از خمیر آماده‌ی شیرآوران استفاده کرده.

مواد لازم:

سیب زمینی —— یک عدد بزرگ (نگینی خرد شده)
گوشت چرخ‌کرده — ۳۰۰ گرم
پیاز سرخ‌کرده —— یک قاشق غذا خوری پر
قارچ —————- به میزان لازم
فلفل دلمه ——— به میزان لازم
پنیر پیتزا ———– به میزان لازم
رب گوجه فرنگی — یک قاشق غذا خوری

طرز تهیه:

سیب‌زمینی نگینی خرد‌شده را سرخ می‌کنیم، بعد گوشت چرخ‌کرده رو سرخ می‌کنیم، پیاز داغ رو اضافه می‌کنیم، بعدش قارچ رو اضافه می‌کنیم (البته من توی خونه قارچ نداشتم ولی شما حتما اضافه کنید) خوب تفت که دادیم رب گوجه رو اضافه میکنیم، خوب که هم زدیم ادویه رو اضافه می‌کنیم (من زردچوبه، پودر کاری، پودر سیر، آویشن، فلفل، نمک بهش زدم) بعد که جا افتاد سیب‌زمینی سرخ شده رو هم اضافه می‌کنیم و میذاریم خوب جا بیفته.

یک ورق از خمیر پیراشک رو برمیداریم و یک قاشق از مواده آماده شده رو وسط خمیر بذارین و کمی هم پنیر پیتزا روش بریزین و ببندین.

میتونید خمیرو به صورت قطاب ببندین البته این نوعشو آقای گلریز توی برنامه‌ی بهونه بسته، یا میتونید به صورت دیگه ببندید. وقتی تموم شد توی روغن سرخ کنید.

نوش جان.

اگه روزی گذرتان به پاسداران حوالی چهار راه پاسداران و اختیاریه افتاد و برحسب اتفاق موقع شام یا ناهار بود و دنبال یک رستوران خوب می گشتید، می تونید یک راست بروید رستوران آناندا. یک رستوران گیاهی با فضایی بسیار دلنشین.

آنچه که در بدو ورود خودنمایی می کنه حیاط کوچک ولی زیباشه که پر از گل و درخته. توی حیاط هم میز و صندلی چیدن که می تونید اونجا بشینید و در حالیکه پیتزا یا قهوه تان را می خورید از دیدن طبیعت هم لذت ببرید.

داخل رستوران هم فضای قشنگی داره که اونجا هم تا تونستن از طبیعت استفاده کردند. یک بخش کوچک هم به عنوان کافی شاپ جدا کردند.

به دلیل موقعیت اونجا، اغلب مشریانش آدمهایی اندکی خاص! هستند. ولی این دلیل نمی شه که لیست قیمت هاش فضایی باشه. همان قیمتهایی که برای رستوران های دیگه می بینید اینجا هم تکرار می شه. لیست غذاهاش هم تقریباً همان لیست غذای خانه هنرمندانه البته با کیفیت بهتر.

یک چیز خیلی بامزه ای که داره یک زنگوله بالای درشه که اگه از کیفیت غذا راضی بودید می تونید اون رو به صدا در بیارید و همینطور وقتی در حال پرداخت صورت حساب بودید روی میز بسته های کادویی می بینید حاوی مخلوطی از نقل و زیره و غیره که خیلی بعد از غذا مزه میده.

ضمنا اگه خواستید اطلاعات بیشتری راجع به گیاهخواری به دست بیارید راه دوری نرید، انجمن گیاهخواران ایران طبقه بالای همین رستورانه. از هر کسی هم توی همین رستوران سوال کنید مطمئناً جواب هاتون رو خواهند داد.

اگر هم دوست داشتید این غذاها رو توی خونه هم امتحان کنید یا اینکه دوست داشتید با سوسیس و کالباس گیاهی مهمانهاتون رو غافلگیر کنید می تونید از فروشگاه کوچکی که توی حیاطه خرید کنید.

راستی اینجا هم حق سرویس اضافه می شه اما احتمالاً خیلی از دادنش دلخور نشید. یه چیز دیگه ای که باید اضافه کنم اینه که توی این رستوران خمیرهاشون رو هم خودشون درست می کنند پس اگه کمی غذاتون طول کشید ناراحت نشید.

این مطلب رو دوستمون شبنم نوشته. قراره شبنم خانوم که خودشون گیاهخوار هستن بعد از این هم برامون در مورد گیاهخواری، معرفی رستورانها و دستور غذاهای گیاهی بنویسن.

شاید خیلی ها با رستوران های گیاهی چندان سروکاری نداشته باشند، اما مطمئنا خیلی ها به واسطه خانه هنرمندان با رستوران گیاهی اونجا (که به عقیده من بهترین جاییه که می شد یه رستوران متفاوت! زد) آشنا باشند. شلوغی همیشگی اونجا هم تایید این حرفه. این رستوران داخل خانه هنرمندان در پارک ایرانشهره که دو فضای داخلی و خارجی داره (خارجیش توی تراسشه و معمولا همیشه پر از آدمه).

اگه شما سه چهار سال پیش مشتری اونجا بودید مطمئنا از کیفیت بالای غذاها و قیمت ارزانش متعجب می شدید و مشتری دائمی اونجا (مثل خود من) اما الان به دلایل واضحی که برای همه رستوران ها رخ داده و همینطور تغییر مدیریتش (که قبلا به عهده آقای امان بود) واقعا افت کرده، به طوریکه انجمن گیاهخوران ایران اون رو از لیست رستوران های مورد تاییدش حذف کرد.

و اما به هر حال برای گیاهخواران، یا کسانی که دوست دارند از سر کنجکاوی یه بار غذای گیاهی امتحان کنند و از همه مهمتر برای کسانی که گذرشان به خانه هنرمندان می افته، غنیمتیه!

اگه برای ناهار یا شام اونجا می رید، یادتون باشه که توی ساعتهای خاصی همه جور غذا داره بعد از اون فقط پیتزا و ساندویج داره و کافی شاپش رو به راهه ، یعنی ساعت ناهارش حدود ظهر شروع می شه تا حدود ۲ و از اونور هم ۷ شب تا دقیقا نمی دونم کی!

حالا فرض کنیم ساعت ۱ گرسنه و تشنه با دوستان تشریف بردید اونجا و منو رو هم می گذارن جلوتون، اگه می خواید چیز کاملا متفاوتی رو تجربه کنید توصیه می کنم چلوکباب گیاهی رو سفارش بدید که با ترکیبات پروتئین گیاهی و سویا چیزی شبیه گوشت ساختند و کبابش می کنند و به نظر من خیلی خوشمزه است. چلو خورشتهاش هم جالبه چون به جای گوشت یا از همین کباب گیاهی ها استفاده کردند و یا از مامسان (که شبیه گوشت مرغ درش آوردند) و یا پنیر مخصوص که اونها هم خوشمزه هستند. برای نوشیدنی هم توصیه می کنم نوشیدنی روز رو سفارش بدید که واقعا چیزهای بدیع و خوشمزه ای هستند مثل آب نارنگی صددرصد طبیعی یا ترکیب عرقیجات یا ترکیب سکنجبین و خیار و نعناع یا آب هندونه و خیلی چیزهای دیگه.

توی منو دو تا گزینه مجموعه ای هم می بینید که شامل چلو خورشت، سوپ، دسر، یک برش پیتزا، یک دونه کتلت پاکورا ، نان چاپاتی، سالاد، نوشیدنی روز و مخلفات دیگه است که الان به دلیل قیمت بالاش (فکر کنم حدود ۱۲-۱۳ تومن شده باشه) دیگه طرفش نمی رم. اما برای امتحان کردن یه بارکی همه چیز گیاهی بد نیست.

این رستوران پیتزا و ساندویج هم می ده که چندان فرقی با جاهای دیگه نداره فقط سوسیس و کالباس و همبرگرش گیاهی که اگه خواستید سفارش بدید سوسیسش از بقیه بهتره!

یه غذایی هم داره به اسم کالزون که سابقا هم بزرگتر و پر مخلفات بود و هم یه سس مخصوص عالی و سالاد مدیترانه ای و نوشیدنی طبیعی هم تنگش بود. اما الان کلی از همه جانب آب رفته ،سسش جای خوش رو به سس مهرام داده و سالادش هم شده سالاد فصل! البته نوشیدنی رو هنوز داره.

لازانیا و اسپاگتی هم داره که هی!! بد نیستند.

ولی اگه یه روزی به خاطر کافی شاپش به اونجا سر زدید توصیه می کنم چیزهایی مثل چای ودایی رو تجربه کنید چون میلک شیک ها و بستنی ها و گلاسه هاش حسابی تو ذوقتون می زنه. یادتون هم باشه که کیکهاش بدون تخم مرغ پخته شده.

موقع حساب کرده هم یادتون باشه اگه ۱۵% اضافه قیمت دیدید جا نخورید چون همین میزان حق سرویس (که هیچوقت نفهمدیم کدام سرویس) اضافه می کنن به حسابتون.

در انتها اگه خواستید فضای بهتر ، سرویس بهتر و کیفیت بالاتر رو تجربه کنید رستوران آناندا رو توصیه می کنم که در پست بعدی خواهم پرداخت.

نظرتون در مورد هایدا چیه؟

اگه زحمت بکشید و نظر مثبت یا منفی‌تون در مورد این فست‌فود رو بصورت کامنت برامون بنویسید خیلی خوبه. به علاوه اگر خبری، شایعه‌ای، سوالی، نکته‌ای هم در موردش هست خیلی عالی میشه اگه اینجا منعکس کنید. (اگه سریعتر دست به کار بشید که چه بهتر)

قضیه اینه که به زودی قراره یه گزارش مفصل در مورد پشت صحنه‌ی هایدا تهیه کنیم (شاید حتی به کارخونه‌ی کالباس‌شون هم سر بزنیم) و دوست داریم قبلش بدونیم شما در موردش چطور فکر می‌کنید و چی می‌دونید و چه سوالی دارید.

به جای به سیخ کشیدن و کباب کردن جوجه، می‌شود آن را در فویل پیچید و روی آتش ملایم گذاشت. این روش هم آسان‌تر است و نگهداری و مراقبت کمتری می‌خواهد، هم نتیجه‌اش معمولا خوشمزه و دندان‌گیر می‌شود.

روش تهیه:

جوجه را به همان سبک کبابی آماده کنید. یک شب توی پیاز و آبلیمو بخوابانید (بعضی‌ها توی آب کیوی می‌خوابانند و جوجه خیلی ترد می‌شود. من خیلی این سبک را دوست ندارم ولی طرفداران خودش را دارد)

فویل را متناسب با حجم جوجه‌ها ببرید. در نظر بگیرید که یک لایه جوجه باید کمتر از نصف سطح فویل را بگیرد. فویل‌تان هم باید ضخیم باشد. 

تمام سطح فویل را با روغن چرب کنید. به جوجه‌ها رب گوجه‌فرنگی بزنید و طوری روی فویل بچینید که یک نیمه‌ی فویل را بیشتر اشغال نکند و از کناره‌های فویل هم چهار-پنج سانتیمتر فاصله داشته باشد. روی جوجه‌ها را با حلقه‌های پیاز بپوشانید.

نیمه‌ی خالی فویل را روی جوجه‌ها برگردانید و کناره‌های آن را طوری تا بزنید که هیچ منفذی نداشته باشد.

فویل حاوی جوجه‌ها را با احتیاط و جوری که سوراخ نشود روی ذغال‌ها بگذارید و روی آن هم چند ذغال گداخته بگذارید.

آماده شدن جوجه‌ها تقریبا نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه طول می‌کشد. آنقدر صبر کنید که فویل کاملا باد کند، بعد چند جای روی آن را با چنگال سوراخ کنید و ده دقیقه بعد از روی آتش بردارید.

در حالی که دارید از مناظر اطراف لذت میبرید نوش جان کنید

نوش جان، گوارای وجود!