آش رشته

مدتی پیش سعیده، آش رشته با گوجه فرنگی رو گذاشته بود. این یکی گوجه فرنگی نداره. به نظر من هر دوتاش خوشمزه است. اصلاً آش هر مدلی که باشه خوبه.

مواد لازم :

لوبیا چیتی : ۱ پیمانه

لوبیا قرمز : ۱ پیمانه

نخود : نصف پیمانه

عدس : یک و نیم پیمانه

سبزی آش : یک و نیم کیلو

رشته آشی : به میزان لازم

مواد تزئینی و تکمیلی :

کشک

نعنا داغ ( ترکیب نعنا و روغن داغ )

پیاز داغ : ( پیاز را در روغن سرخ می کنیم و مقداری زردچوبه می افزاییم.)

سیر داغ : سیر را در روغن سرخ می کنیم .)

طرز تهیه :

بهتره لوبیا ها و نخود رو چند ساعت قبل یا از شب قبل خیس کنیم و در یخچال بگذاریم. البته عدس رو نه. چون همین جوری هم نیم ساعته له می شه. کسانی که مشکل معده دارند، باید در طول زمانی که حبوبات داره خیس می خوره، دو سه بار آبش رو عوض کنند . این کار باعث می شه که باد این مواد گرفته بشه و معده کمتر با مشکل مواجه بشه. همچنین حبوبات زودتر می پزند.

حبوبات رو به جز عدس بار می ذاریم. خوب که پختند، عدس رو هم اضافه می کنیم. در عین حال که مواد در حال پخت هستند، سیر داغ و پیازداغ رو آماده می کنیم. ( سیر و پیاز و جداگانه خرد می کنیم و در روغن سرخ می کنیم و به آنها زردچوبه اضافه می کنیم که خوشرنگ بشه.)

مقداری از سیرداغ و پیازداغ رو درحال پخت به مواد اضافه می کنیم ، بقیه رو برای تزئین روش نگه می داریم. سپس سبزی آش رو که شسته و خرده کرده ایم رو اضافه می کنیم. بعضی ها عادت دارند مقداری هم آرد به آش رشته اضافه می کنند. نظرشون اینه که اینجوری لعاب می اندازه. ولی به نظر من همون رشته کافیه. حالا دیگه خود دانید.

ده دقیقه مونده به اینکه قابلمه رو از روی گاز بردارید، رشته رو هم اضافه کنید. آش حاضره. حالا اونو توی کاسه بکشید و صبر کنید کمی از داغی بیفته. سپس کشک رو روش بریزید. اگه خیلی داغ باشه و کشک رو بریزید، کشک روش وای نمیسه (!) و داخل آش فرو می ره.

آش رشته

چونکه این آش رو سر سفره افطار می خواستم بذارم، تزئینش هول هولی شد. شما به سلیقه خودتون ببخشید.

نکته ۱ : اگه فردا قراره برید سر کار یا با عده ای در تماس هستید، از خوردن سیر جداً خودداری نمایید!

نکته ۲ : زمانی که رشته رو به آش اضافه می کنید، آش یه کمی سفت می شه. به این منظور بهتره مقداری آب جوش دم دست داشته باشید تا اگه آش خیلی سفت شد، آب جوش بهش اضافه کنید و اونو از سفتی (!) نجات بدید.

نکته ۳ : عده ای از اهالی محترم تهران (!) آش رشته را به قدری پرآب و کم ملات می پزند، که انگار آب سبزی و رشته است. یعنی در هر کاسه ، از هر حبوبات، یک عدد هم به زور یافت می شود. ممکن است سلیقه ای باشد ولی فراموش نکنید که این « آش » است. نه « آب » !

نکته ۴ : برخی معتقدند با آش رشته نباید هیچ طعم دهنده ای را خورد. چون مزه اش عوض می شود! عده ای هم آبلیمو، سرکه، آبغوره، کشک، نعناداغ، پیازداغ و … به آن می افزایند.

 

لینکهای مرتبط :

آش رشته با گوجه فرنگی

آش تند

 

نوش جان ؛ گوارای وجود !

۲۹ دیدگاه

  1. صفا ۳۱ تیر ۱۳۹۳
  2. منير ۲۷ اسفند ۱۳۹۲
  3. مریم جون ۱۱ خرداد ۱۳۹۲
  4. مریم جون ۱۱ خرداد ۱۳۹۲
  5. مریم جون ۱۱ خرداد ۱۳۹۲
  6. محمد ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۲
  7. ارميتا ۱۰ مرداد ۱۳۹۱
  8. مژگان ۱۱ بهمن ۱۳۹۰
  9. آزاده ۱۳ دی ۱۳۹۰
  10. عبدالهي ۹ آذر ۱۳۹۰
  11. صدف ۱۰ آبان ۱۳۹۰
  12. آتی ۱۹ مرداد ۱۳۹۰
  13. آتی ۱۹ مرداد ۱۳۹۰
  14. tanha ۲۷ فروردین ۱۳۹۰
  15. عاقله ۹ فروردین ۱۳۹۰
  16. سیندی ۲۴ آبان ۱۳۸۹
  17. سیندی ۲۴ آبان ۱۳۸۹
  18. بهجت ۱۶ تیر ۱۳۸۹
  19. سعیده ۲۰ مهر ۱۳۸۸
  20. mana ۱۷ مهر ۱۳۸۸
  21. سارا ۱۱ شهریور ۱۳۸۸
  22. gity ۲ فروردین ۱۳۸۸
  23. setareh ۳۰ دی ۱۳۸۷
  24. Mina ۱ آبان ۱۳۸۷
  25. Mina ۲۶ شهریور ۱۳۸۷
  26. زندگي ۲۶ شهریور ۱۳۸۷
  27. بچه پلنگ صورتی ۲۵ شهریور ۱۳۸۷
  28. گوريل انگوري ۲۵ شهریور ۱۳۸۷
  29. گوريل انگوري ۲۵ شهریور ۱۳۸۷