پیراشکی میکری

راستش یه سری وسایل هست که شاید خیلی به درد نخوره. ولی من خودم با این «ساندویچ میکر» خوب میتونم کارامو راه بندازم! یعنی یه وقتهایی میشه قشنگ در ماه چهار پنج تا غذا یا دسر از توش درآورد! حالا یکی یکی !

این دستوری که میخوام براتون بذارم، از سایت تکتم جونه. http://drashpaz.persianblog.ir/post/112/به نام دکتر آشپز! که ایشون واقعا خانم سختکوشی هستند. در عین حال که دکتر هستند و مطب میرند، ولی علاقه قشنگی به آشپزی و شیرینی پزی دارند. من خودم این غذا رو درست کردم و واقعا خوشم اومد. گفتم اینجا هم بذاریم دوستان ببینند.

خب، همونطور که می دونید، اغلب همه مون نون تست میذاریم تو دستگاه ساندویچ میکر و مخلفات هم میریزیم لای دوتا نون و پرس می کنیم و خلاص! ولی توی این دستور، خمیر رو خودمون درست می کنیم.

البته این نکته لازمه گفته بشه که اندازه ای که تکتم جون اینجا داده اند، برای هشت تا ساندویچه. من خودم اندازه ها رو یه هوا (!) زیاد کردم و اینجوری شد:

مواد لازم جهت تهیه خمیر:

تخم مرغ: ۲ عدد

آرد: ۲ پیمانه

روغن مایع: نصف پیمانه

ماست: تقریبا سه چهارم پیمانه

بکین پودر: یک قاشق مرباخوری

نمک: نصف قاشق چایخوری

مواد لازم جهت تهیه مواد درون پیراشکی:

این دیگه به سلیقه شما بستگی داره. من سوسیس و سیب زمینی و قارچ رو نگینی سرخ کردم و هر کدوم رو جداگونه سرخ کردم. بعد پیازداغ درست کردم و گوشت چرخ کرده بهش زدم و با رب حسابی تفت دادم. بعد اون سرخ کرده ها رو بهش اضافه کردم. یه کم که مواد به خورد هم رفت، دیگه کافیه. ولی شما هرچی دوست داشتید توی پیراشکی هاتون بریزید. از جعفری تازه هم غافل نشید که خوب عطری بهش میده. ریختن زرشک هم دیگه بسته به ذائقه و سلیقه شماست.

نکته یک:

اگه طعم تند دوست دارید، از فلفل سیاه هم توی مواد بریزید و هم یه کم توی خمیر. خیلی خوش طعم میشه.

طرز تهیه خمیر:

همونطور که می بینید، احتیاج به ترازو نیست. همه با پیمانه های دم دست، قابل اندازه گیریه. از همه اینا مهمتر، خمیرشه که اینقدر باشخصیته که اصلا احتیاجی به استراحت نداره. اینقدر زرنگه که خودش بعد از درست شدن، آماده است که مواد رو در بر بگیره!

من همه رو ریختم تو غذاساز! اول تخم مرغها رو می ریزیم و می ذاریم یکی دو دقیقه حسابی زده بشن. بعد روغن رو می ریزیم و یه کم میذاریم خوب مخلوط بشن. حالا نوبت ماسته. خوب که یکدست شد، آرد رو که با نمک و بکین پودر قاطی کرده ایم رو کم کم اضافه می کنیم. در دستور اصلی نوشته با لیسک آرد رو اضافه کنیم ولی من آرد رو هم ریختم و توکل کردم به خدا!!!!!! البته از تیغه مخصوص درست کردن خمیر استفاده کردم.

حاصل کار باید یه خمیر شل و یکدست باشه. غلظت خمیر، تقریبا مثل ماسته. حالا باید دستگاه رو روشن کنیم.

وقتی دستگاه خوب داغ شد و بهمون علامت داد، (هر دستگاهی یه جور ابراز علامت (!) می کنه!) حالا از مواد خمیر، با قاشق برمیداریم و می ریزیم توی خونه های دستگاه.

نکته دو:

سعی کنید مثلث ها رو پر کنید. به این صورت که با قاشقی که از مواد خمیری پره، اضلاع مثلث رو پر کنید. خود مواد به سطح مثلث می رسه و پرش میکنه.

حالا که همه مثلث ها رو پر کردید، خمیر یه کم خودشو گرفته در اثر حرارت. حالا مواد رو بریزید روی خمیرها.

حالا دوباره با خمیره روی مواد رو بپوشونید. خیلی سعی نکنید خمیر زیادی بریزید روی مواد. وگرنه پیراشکی هاتون زیادی خمیری میشه!

دستگاه که آلارم داد، خودتون هم می تونید ببیند. دیگه برشته است. بیست سی ثانیه دیگه هم صبر کنید و پیراشکی ها رو دربیارد.

نکته شماره سه:

دستگاه من قدیمیه. یعنی همونطور که می بینید، یه طرفش صفحه تفلون داره و قسمت بالاش، شیشه ایه. بعضی از دستگاهها، قسمت بالاش هم صفحه تفلون داره. این صفحه باعث میشه، شکل پیراشکی تون قشنگتر بشه. راستش چون دستگاه من فاقد صفحه بالایی بود، شکل یکطرف پیراشکی ها خیلی خوب نشد. منم توی عکس برعکسشون کردم!!!

خمیرش یه جوریه که به قالبتون نمی چسبه! پیشنهاد میکنم حتما درستش کنید. اگه دوست داشتید، پنیر پیتزا هم بریزید که طعم پنیر هم داشته باشه. اونوقت میشه پیتزا پیراشکی میکری!!

نوش جان؛ گوارای وجود!