این کافی شاپ رو آنا، یکی از دوستان میزغذا معرفی کرده. خود آنا دفعه اولش بوده که کافی شاپ رو امتحان میکرده و با خرید کوپن تخفیف یکی از سایتهای تخفیف گروهی با اینجا آشنا شده.
پاسداران- بوستان دوم (اخوان)- گیلان- بعد از فرخی یزدی- پلاک ۲۶
تو خیابون گیلان که داری میری، بعد از فرخی یزدی، دقیقا نرسیده به ایستگاه اتوبوس، یه کافی شاپ کوچولو و نقلی میبینی با یه دکور جینگول و شاد، پر از عروسکهای انگری برد و ماگهای جور واجور که اصلا شبیه کافی شاپهای تاریک روشنفکرانه و کلاسیک نیست و برای کسی که از دود و دم کافی شاپهای تاریک فراریه، گزینه خوبی به نظر می رسه. وقتی می گم نقلی، یعنی واقعا نقلی ها!! صندوق و محل آماده سازی خوراکیها و صندلیهای مخصوص مشتریها همه کنار هم تو یه فضای کوچیک چیده شده، به طوریکه وقتی با دوستت حین خوردن خوراکی ها داری حرف می زنی و درد دل می کنی، آقایی که مسئول درست کردن خوراکیها هستش هم به جمع دوستانتون اضافه می شه و با کنجکاوی و دقت کامل به حرفها و درد دلاتون گوش می ده و با ارتباط چشمی، تا لحظه آخر تو مکالمه همراهیتون می کنه!
کافی شاپ در هر لحظه، فقط امکان پذیرایی از دو گروه مشتری رو داره، برای هر گروه دو تا مبل راحتی سراسری روبروی هم قرار داده شده همراه با دو تا میز کوچیک ناراحتی (!). میزاش ازون میزای کوچولویی هست که تو خونمون وقتی مهمون میاد از زیر یه میز بزرگ میاریمش بیرون که روش چایی و میوه مهمون رو بذاریم و البته ارتفاعش به اندازه مبل راحتیه. یعنی مثلا وقتی می خوای کیک بخوری، یا باید ۳۰ درجه دولا شی یا باید ریسک کنی و کیک آویزون به چنگالو از بشقاب تا دهانت بدون زیردستی پرواز بدی یا اینکه کلا کلاس ملاسو بی خیال شی و بشقابو بذاری روی پات.
منتظر نشین تا کسی براتون منو با جلد چرمی بیاره و سفارشتونو بپرسه. برین پای صندوق سفارشتونو بدین.گفتم که، کافی شاپ کلاسیک نیست.
ما فقط کیک شکلاتی، کیک تیرامیسو، شیک کارامل و فراپه چینو رو امتحان کردیم. کیک شکلاتیش خوب بود، بخصوص که برخلاف برخی از کیک شکلاتیها خیلی شیرین نبود. یه چیزی بود بین تلخ و شیرین. اما کیک تیرامیسو معمولی بود (دوستم که کمی ازش خورد گفت خوشمزه س ولی فکر کنم این طوری گفت که من ناراحت نشم از انتخابم و تو ذوقم نخوره چون من وقتی می خوردم، مزه خاصی حس نمی کردم !!) شیک کاراملو که دیدم، کلی ذوق کردم از اینکه روش کلی خامه داره ولی وقتی داشتم خوردم، دیدم خامه نیست. دوستم می گفت این چیه و من می خواستم توصیفش کنم و دیدم بهترین توصیف اینه: نمی دونم، مثل پنیر له شده یا کیک پوک مخلوط با شیره. البته با بلایی که طی ساعات آتی سر دستگاه گوارشم اومد، حدس می زنم که خامه دلمه شده بوده! شیک کاراملش یا یخ هم جزو مواد اولیه اش بود یا اینکه بستنیش چند ماه تو فریزر مونده و یخ زده بود، چون من تیکه های یخ رو زیر دندونم خرد می کردم ( و البته چون یخ دوست دارم، لذت می بردم) وقتی شیک به نیمه رسید و درصد یخ (یا بستنی)ش کم شد، مزش هی شیرین و شیرین تر شد تا جایی که دیگه نتونستم ادامه بدم. خواستم به آقای مسئول بگم کمی پودر قهوه بده بریزم داخلش که از شیرینیش کم بشه و بتونم نصفه باقی مونده رو بخورم، اما یادم اومد اینجا “کافی” شاپه و مجانی به کسی پودر قهوه که یکی از مواد اصلی کارشون هست نمی دن.
یادم اومد تو کیفم ازین کافی میسکها دارم. دوستم اعتقاد داشت چون کافی میکس شکر داره، کمکی نمی کنه. اما در کمال تعجب، کافی میکس با اون مقدار نه چندان کم شکرش، غلظت شکرش کمتر از اون شیک بود و مشابه قانون انتشار گازها از جای پرفشار به کم فشار، تونست اندکی از شیرینی شیک رو جذب کنه تا بتونم چند جرعه دیگه هم بنوشم (هر چند بازم نتونستم تا آخر ادامه بدم از شدت شیرینی) از فراپه چینو زیاد خبر ندارم، چون دوستم اهل رودربایستی هست و می گفت خوب بود، ولی اونم فراپه رو تا نصف بیشتر نخورد و به نظرم این نمی تونه نشون دهنده خوشمزه بودن فراپه باشه!!ا
وقتی دیدیم کاممون بیش از این تاب شیرین شدن نداره و در ضمن، چشمها و گوشهای آقای مسئول درست کردن خوراکی ها هم از بس تو جمع دوستانه ما شریک بوده خسته شده، تصمیم گرفتیم دیگه بریم. موقع ترک کافی شاپ، محترمانه از مسئول اونجا تشکر کردم و گفتم: ولی شیک کاراملتون لا اقل به ذائقه من زیاد از حد شیرین اومد و شاید بهتر باشه کمی کم شیرینترش کنین. اون آقای مسئول هم با جوابش کام منو آخر کاری شیرین تر هم کرد: احتمالا شما تا حالا شیک کارامل نخوردین. ما توش کارامل سیراپ میریزیم که اون شیرینه و شیک کارامل کلا همین طوری درست می شه و باید شیرین باشه!!!
حالا شما هم اگه می خواین کامتون خییییلیییی شیرین بشه، یه سر به این کافی شاپ بزنین، فقط حواستون باشه شیرینیش زیر دلتون نزنه (و در ضمن، تا ۱۲ ساعت بعدشم خونه بمونید که بتونید برای مشکلات گوارشی احتمالیتون، فکری بکنید!!)ا
با تشکر،
آنا
سلام
یکی از بهترین کافی شاپایی که تو تهران رفتم، کافی شاپ سوپر استار توی همون مجموعه سوپر استار توی ولیعصر نرسیده با پارک ویه! فضای خوبی داره…
واقعن عالیه…مخصوصا انواع کیکاش… مخصوصن برای کسایی که مث من چیز کیک و یا کیک شکلاتی خیلی دوس دارن… سرو چاییش هم خیلی خوبه!
کافی شاپ نارنجستان هم هست، که مکانش برای قرار ملاقات خوبه، ولی نباید به اندازه ظاهرش ازش توقع داشته باشید، منوش خیلی معمولیه ولی قیمتاش الکی گروونه…فقط به درد کلاس گذاشتن میخوره 😀
و یکی از کافی شاپایی که پیشنهاد میکنم هیچوقت نرید “امیر شکلات”ه! کیکاش ی کم موندس، و تقریبن هرچی سفارش میدی برات “شیک” میاره :))))
مرسی از ذوق و سلیقه و محبت تون
سلام آنا،
دقیق و عالی و با خلاقیت جزئیاتو نوشتی ! ولی خداییش فراپه چینوش خوب بود!