سمنو

مگه می شه سر سفره هفت سین سمنو نباشه ؟ ( آره که می شه، یه «سین» دیگه به جاش می ذاریم!) حالا از شوخی گذشته سمنو یه خوردنی خوشمزه و مقویه که تمام شیرینی که داره، مال خودشه و شکری بهش اضافه نمی شه. درست کردنش خیلی کار می بره ولی اگه آدم وقت و حوصله داشته باشه می ارزه.

مواد لازم:

گندم : یک کیلو

آرد : دو کیلو

طرز تهیه:

قبل از هر چیز ذکر این نکته ضروریه که شما در هر مقیاس می تونید سمنو رو درست کنید. فقط یادتون باشه که نسبت آرد به گندم، دو برابره. معمولا پانزدهم اسفند گندم رو برای سبزه، خیس می کنند. مثل همون خیس کردن گندم برای سبزه عید، گندم رو توی یه کاسه آب می ریزیم و می ذاریم یه روز بمونه. فرداش گندمها رو لای دستمال می ذاریم و توی سینی قرار می دیم و روزی چند بار دستمال رو نمدار می کنیم. بعد از یکی دو روز گندمها جوانه می زنند. ( همون رشته های دراز سفید)

حالا گندمهای جوانه زده رو چرخ می کنیم. ( قدیم می کوبیدنش) بعد گندمهای چرخ شده رو توی یه کاسه آب می ریزیم و چنگ می زنیم تا شیره اش دربیاد. سپس دوباره چرخش می کنیم. ( دو بار چرخ کردن کافیه) تفاله ها رو دور می اندازیم و شیره اش رو به همراه آب روی حرارت می ذاریم. آرد رو هم بهش اضافه می کنیم. از این به بعد کار شروع می شه. باید حسابی هم بزنیم که ته نگیره. برای همینه که برای پختن سمنو چند نفر باید باشند که نوبتی هم بزنند. این کار رو اینقدر ادامه می دیم تا سفت بشه. وقتی خوب سفت شد، روش دم کنی می اندازیم و می ذاریم حسابی دم بشکه. بعد از اینکه خوب دم کشید، دو سه کاسه آب سرد توش می ریزیم و می ذاریم سر حرارت بمونه تا خوب جا بیفته.

سمنو حاضره :

خیلی دلم می خواست از تمام مراحل عکس می گرفتم ولی به دلیل مشغله های زیاد شب عید، نتونستم. شرمنده !

نوش جان ؛ گوارای وجود !