مدت ها قبل (ماه رمضان سال گذشته) که به آواچی آمدم به دلیل اینکه این رستوران در داخل کوچه قرارداشت تابلو بسیار بزرگی با قوسی زیبایی در آنجا بود تا در ابتدای خیابان، همه تابلو رستوران را ببینند. اما در حال حاضر از تابلو خبری نیست کسی هم سر کوچه با کاغذهای تبلیغاتی داد نمی زند بفرمایید رستوران، این موضوع می تواند نشان دهنده اعتفاد به نام و کیفیت از سوی صاحب رستوران باشد. وقتی داخل رستوران می شوید با انبوهی از تصاویر کودکانه به سبک آپاچی ها روبرو می شوید کلیه دیوارها به رنگ نارجی چرک می باشد. کف با سرامیک روشن ۶۰در۶۰ پوشیده شده در سقف به اصطلاح عامیانه از ابزار (آرک یا آک یا…) بسیار زیبایی با نور بفش استفاده شده است … [ادامه مطلب]
وقتی در هوای پاییزی که دیگه سرما کم کم داره یه خودی نشون میده به ارتفاعات و جنگلها که میری یه آتیش درست حسابی و پر پی و پیمون حسابی میچسبه! اینجا جنگلهای ارتفاعات فلور و فریم هست در منطقه دودانگه که حسابی مه گرفته و هوا هم سرد کرده که لباس گرم حتما لازم میشه! وقتی آتیش رو به پا کنی تو این هوا کنار آتیش تنها خاطره یک غذای خوب میتونه به یاد آدم بشینه و اونهم چه چیزی بهتر از جوجه کباب! … [عکسها و ادامه مطلب]
ما کلاً عاشق پوتین هستیم. البته این پوتین نه ولادیمیرشان است نه کاترپیلارشان؛ این نسخه کِبکی‌شان است که می‌خوریدش. در حقیقت طبق تحقیقات نه چندان وسیع به عمل آمده، پوتین تنها غذای محلی کِبک است، البته اگر بشود بهش گفت غذا … [ادامه مطلب]
اما کلی لینک درباره طرز تهیه کیک و شیرینی براتون دارم: کیک دارچین و گردو، کیک کشمشی، کیک شکلاتی و بیسکویت آمریکائی. اگه به خاطر سلامتیتون از کیک و شیرینی و این جور چیزا فراری هستید، یه سری به بلاگ خواص خوراکیها بزنید و از مطالعه مقاله “غذاهائی که ما را می خوابانند” یا “روزتان را با مصرف یک میوه آغاز کنید” لذت ببرید یا اینکه از مقاله کاهو استفاده کنید و به دانشتون در باره مواد غذائی بیفزائید. دوستانی که تو آمریکا هستن، سر میز شام عید شکرگزاری جای ما رو هم خالی کنن!
همگی پیروز باشید!
سلام دیشب بعد از ۱۵ساعت قطارسواری و تحمل کلی دود سیگار برگشتم البته خیلی بهم خوش گذشت و خانواده خاله جان سنگ تموم گذاشتن ۱مطلب خیلی جالب هم از ۱رستوران در تبریز واسه این هفته ام جور شد و الحق تبریز شهر خوبیه بشرطیکه تبریزیهای عزیز این نکته را درک کنند که همه انسانها لزوما به زبان ترکی آشنا نیستند البته همه جا با روی گشاده با من برخورد شد
لازم میدانم اعتراف کنم اینجانب هم بهدیسکامگوگلیشن مبتلا شده ام بدون آنکه تا قبل از خواندن مطالب شما خودم مطلع باشم
در ضمن رامین جان تا باشه گافی که آدم میده خوشمزه باشه فداس سرت حاج صادق کوچولوتیم
مخلصیم رامین خان
سلام رامین خان
دیسکامگوگلیشن discomgoogolation ، یعنی احساس تنش و اضطراب کردن هنگام عدم امکان دسترسی به اینترنت. این اصطلاح البته ساختگی است و حاصل ترکیب discombobulate و گوگل است، discombobulate به معنی به هم ریختن است.
تعداد مبتلایان به دیسکامگوگلیشن واقعا زیاد است. بر اساس نظرسنجی‌ای که در اولین هفته ماه جولای از ۲۱۰۰ شهروند انگلیسی انجام شده است، نیمی از کسانی که در این مورد از آنها سؤال شده بود، تا حدی علایم دیسکامگوگلیشن را داشتند و کمی بیشتر از یک چهارم آنها واقعا علایم آن را داشتند.
دکتر دیوید لوئیس، روانپزشکی است که دیسکامگوگلیشن را بر اساس معیارهایی همچون تعداد ضربان قلب و فعالیت موج‌های مغزی در هنگام محرومیت از اینترنت، تعریف کرده است. او می گوید که با اینترنت، فاصله ما از کهکشانی از اطلاعات، تنها به اندازه یک کلیک است و وقتی از آن فاصله می‌گیریم، دچار دیسکامگوگلیشن می‌شویم!
سایر نتایج این تحقیق:
– بیشتر از ۷۵ درصد انگلیسی‌ها عقیده دارند که بدون اینترنت، نمی‌توانند زنده بمانند.
– ۴۷ درصد انگلیسی‌هایی که مورد نظرسنجی قرار گرفتند، تأثیر اینترنت را در زندگی‌شان، مهم‌تر از مذهب می‌دانستند.
– یک پنجم آنها هم ارزش بیشتری برای اینترنت نسبت به همسرشان قائل بودند.(قابل توجه خانوم های میز غذا)!!!!!
– بیشتر از نصف افراد روزانه بین یک تا ۴ ساعت با اینترنت کار می‌کردند.
– ۱۹ درصد افراد در طول هفته وقت بیشتری به اینترنت، نسبت به افراد خانواده‌شان اختصاص می‌دادند.
رامین خان حالا متوجه شدی مبتلای وبلاگ شما شدن یعنی چی بابا؟
راستی این مطالب بالا رو هم از وبلاگ یک پزشک گرفتم با تشکر از دکتر عزیز
رامین: بسیار عالی! با این حساب ما هم به دیسکامحاج صادقیشن مبتلا شدیم که به زبون خودمونی میشه: حاجی مریضتم! یا شاید با کمی تسامح: حاجی خیلی می خامت! البته اینا رو دیگه بنده خدا دکتر مجیدی ننوشته بودند!
سلام علیکم بر تمام دوستان میز غذا و رحمت الله
خوبید همگی؟
احمد آقای گل گلاب میوه نایاب عرض ارادت ویژه و رامین خان به شما هم عرض سلام و خسته نباشید می گم.دست شما درد نکنه پست های این هفته خیلی خوب و عالی بود.به قول احمد جان(زنده باد غذای خوشمزه) اصلا نمی شه یه روز نیای اینجا.یه بارم گفتم احساس می کنم نسبت به وبلاگتون بیماری دیسکامگوگلیشن گرفتم و یه طورایی مبتلای بچه های اینجا شدم.به هر حال رامین خان دستت درد نکنه بابا.راستی گافتم مشهوده بابا جان!!
احمد جان تو تبریز بهت خوش بگذره و از غذاها و سفره های رنگین تبریزی ها نهایت استفاده رو ببر که کمتر جایی گیرت میاد.(نکنه شیطون خبر مبریه!!!!!!!!)
ارادتمند همگی
حاجی
رامین: درود بر حاج صادق گل!
شما همیشه لطف دارید و ما رو خجالت می دید. ها! راستی این بیماری دیسکامگوگلیشن دیه چنه؟
سلام
خیلی ممنون برای زحمتی که میکشید.
خسته نباشید و موفق باشید
رامین: پیروز باشید
سلام خدمت همه به خصوص حاج صادق عزیز و رامین جون
ادم کافیه یه روز نیاد اینجا تا از خوندنه کلی مطلب خوشمزه و کلی محبت دوستان محروم بشه
راستش در دلمه ی برگ مو انقدر از تبریز گفتید که من هوس کردم و به منزل خاله ام که یک ماهیه انجا ساکن هستند بیام و جای همه شما را خالی خواهم کرد از سعیده خانم هم به خاطر مطلب کبابشان ممنونم و الان می خوام لینکهای انتخابی رامین جان را بخونم
در ضمن حاج صادق عزیز به خاطر ۲۴ ساعت غیبت من فراموش نکنیم اقا رامین کل هفته گذشته مشکوک میزدند
و من در این یک روز فهمیدم ادم اصلا نباید دور میز غذا را خالی کنه چون ضرر میکنه
deltange hameye shoma hastam
رامین: درود بر احمد عزیز
نمی دونم ممکنه هفته پیش حالم خوب نبوده باشه. شاهدشم شاید گاف بزرگی باشه که تو آخرین روز هفته و تو تنها پست این هفته ام دادم
البته فعلاً چیزی نمی گم تا ببنم چی میشه 😉