«ساندویچ خوردن درایران متداول نبوده فقط قزاقهایى که جلوى در سفارتخانهها و اماکن دولتى و خانه اعیان و اشراف کشیک مىدادهاند سر ظهر دیزى آبگوشت سربازخانه را که براى آنها مىآوردهاند ابتدا آب آن را در بادیهاى ریخته، نان سنگک در آن ترید کرده با قاشق یا دست مىخوردهاند. سپس خود گوشت و سیب زمینى و نخود و لوبیا و لیموعمانى و گوجه فرنگى و پیاز داخل دیزی را با گوشتکوب محکم کوبیده آن را لاى یک نان سنگک دو آتشه خشخاش زده بزرگ لوله کرده سرازیرکرده قطعات پیاز را هم با سر نیزه ریز کرده روى گوشت کوبیده ریخته، نان سنگ را به صورت لولهاى در آورده با لقمههاى کله گربهای نان و گوشت مزبور را که ادویه و دارچین زیادی هم روی آن مىریختهاند، مىخوردند.
…
در تهران طی دو دهه ۱۳۳۰ تا ۱۳۵۰ تعداد ساندویچفروشىها ازدههزار گذشت. در اوایل دهه ۱۳۴۰ ، همبرگر وارد بازار غذای ایران شد. تاپس همبرگر در بلوار ناهید ، خیابان جردن (آفریقا) ، اولین همبرگرها را با بهای سه تومان ، بله سه تومان عرضه میکرد که با یک بطری پنج ریالی نوشابه و یک پاکت سیبزمینی به بهای پنج ریال ، قفیمت کل غذا از ۴۰ ریال بیشتر نبود ، وقتی همبرگز تاپس بهای غذای خود را گران کرد و چهل ریال بابت یک همبرگر گرفت ، غوغایی در تهران برپا شد. شهرداری دخالت کرد و دستور بازگشت به بهای سابق را داد که صاحب همبرگرفروشی زیر بار نرفت و به جای همبرگر ، پیتزا عرضه کرد که گرانتر بود.
…»
اصل مقاله آقای معتضد را به همراه اندکی ویرایش از وبلاگ آقای مجیدی بخوانید.
اگه اونجا تو پیجمون اسم فیلم یا کتایب مورد علاقتونو بگید براتون غذا ها و خوراکی هاشو با دستور پختشون پیدا می کنیم
خیلی خوبه که از بعد فرهنگی هم به غذا نگاه می کنید من بیش از یکساله که دارم تخصصی روی ایم موضوع کار می کنم .پیج ما را هم ببینید خوشتون میاد
من از این سایت دیدن کردم برای یک تحقیق در مورد فست فود متشکرم
به به
سلام به دوستان غذایی ما
خوشحال شدم شما عزیزان را در محیط مجازی هم دیدم
شهنام
علیرضا :
سلام
خیلی مخلصیم.
سلام قربان!
ما درخدمتیم! بساط کاپوچینوبود ما رو خبر کن!
رامین: ای به چشم
فقط بین خودمون بمونه دیگه
می دونی که چی می گم
😉
بازم دم قدیمی ها گرم جنم اعتراض داشتن الان که همه با روغن نباتی (تازگی هم با روغن مایع) بزرگ شدن و بی بخار دیدی بنزین شد ۴۰۰ صدا هم در نیامد.
جالب بود استفاده کردم
رامین: آره احسان جان
مشکل بزرگ همینه که می گی
ما ملت منفعلی شدیم، و اینه که بده